Słuck: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WikitanvirBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (Robot dodał ko:슬루츠크
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Wiek XVII: drobne merytoryczne
Linia 67:
W 1600 na skutek małżeństwa, miasto przeszło z rąk Olelkowiczów w ręce [[Janusz Radziwiłł (kasztelan wileński)|Janusza Radziwiłła]]. W 1617 działała już w Słucku szkoła kalwińska. W 1624 otwarto [[Gimnazjum w Słucku]]. W 1648 fortecę nieskutecznie próbowali dwoma szturmami zdobyć Kozacy. W 1652 po raz drugi miasto otrzymało prawo magdeburskie. W czasie wojny z Moskwą, w 1654 na rozkaz [[Bogusław Radziwiłł|Bogusława Radziwiłła]] wzmocniono wały miasta. Pracami kierował [[Wilhelm Paterson]].
 
Wtedy też powstała cytadela słucka zwana Nowym Zamkiem (w miejscu wcześniejszej fortyfikacji). Całe miasto otrzymało też nowe wały w systemie staroholenderskim (oprócz przedmieść Ostrowskiego i Trojczańskiego). Wały miały szerokość 266 m, wysokość 8 m i posiadały 12 bastionów. Całość wałów miała długość 3840 m. Znajdowały się w nich cztery bramy (trzy murowane). Dzięki<br tym wzmocnieniom wojska moskiewskie pod dowództwem [[Aleksy Trubecki|Trubeckiego]] nie były w stanie zdobyć miasta podczas szturmów 2-6 i 27-30 września 1655. W 1659 Sejm wziął na służbę Rzeczypospolitej cały garnizon w Słucku. Twierdzę rozbudowano także w latach 1667–1669. Do obrony miasta służył regiment piechoty w sile ok. 1000 ludzi, [[dragon]]i i [[piechota wybraniecka]]./>
W czasie wojny z Moskwą dzięki tym wzmocnieniom wojska moskiewskie pod dowództwem [[Aleksy Trubecki|Trubeckiego]] nie były w stanie zdobyć miasta podczas szturmów 2-6 i 27-30 września 1655. Gubernatorem Słucka był wówczas Szkot Wilhelm Paterson. Niedługo później twierdzę zaczęto znowu wzmacniać. W 1659 Sejm wziął na służbę Rzeczypospolitej cały garnizon w Słucku. W 1660 r. twierdzą dowodzili prawdopodobnie komendant Klosing oraz komisarze Kazimierz Kłokocki i Władysław Huryn. Aby powiększyć garnizon, utworzono ze zgromadzonej w twierdzy szlachty chorągwie szlacheckie, które podlegały komendantowi i mogły zostać wykorzystane do obrony twierdzy albo podjazdów, której rotmistrzem został stolnik orszański Hieronim Władysław Brzuchański, porucznikiem Jan Słąski, a chorążym Jan Wołk. Po zakończeniu wojny z Moskwą twierdzę rozbudowano także w latach 1667–1669. Do obrony miasta służył regiment piechoty w sile ok. 1000 ludzi, [[dragon]]i i [[piechota wybraniecka]].
 
Od XVII do XIX wieku był jednym z głównych centrów [[Kościół Ewangelicko-Reformowany w RP|kalwinizmu]] na Litwie, znajdowało się w nim słynne [[Gimnazjum w Słucku|Gimnazjum Słuckie]] założone w 1617 przez [[Janusz Radziwiłł (kasztelan wileński)|Janusza Radziwiłła]], przejęte przez władze [[Rosja|rosyjskie]] w 1830 w ramach represji po wybuchu [[powstanie listopadowe|powstania listopadowego]].