Wersja z 00:33, 25 maj 2012 edytuj KamikazeBot (dyskusja \| edycje) 550 479 edycji →‎Linki zewnętrzne: usunięcie Szablon:Linki do map Polski ← poprzednia edycja		Wersja z 11:56, 28 maj 2012 edytuj anuluj edycję Konarski (dyskusja \| edycje) 11 504 edycje →‎Zabytki: drobne merytoryczne następna edycja →
Linia 175: stróżówka z XVIII w. oficyna z XVIII w., ob. dom, ul. Kraszewskiego 4 * Zespół klasztorny benedyktynek ~~ufundowany w 1623 przez wojewodę Wojciecha Niemirę, początkowo jako drewniany.~~ Kościół Benedyktynek pw. Wszystkich Świętych z lat 1733-1738 w stylu późnobarokowym, projekt: [[Jakub Fontana]], fundacja Wiktoryna Kuczyńskiego (1668-1737) i Marcina Kuczyńskiego. Pierwszy drewniany kościół ufundował w 1623 roku wojewoda Wojciech Niemira. Został zniszczony przez Szwedów w 1657 roku i odbudowany w 1659. Obecny kościół konsekrowano w 1744 roku. W 1854 roku władze rosyjskie zamknęły kościół. Odzyskano go w 1918 roku i od 1930 służył jako kościół szkolny. Podczas okupacji rosyjskiej w latach 1939-1941 służył jako szalet. W latach okupacji niemieckiej 1941-1944 funkcjonował jako parafialny. W 1957 roku objęły go benedyktynki wypędzone z [[Nieśwież]]a. Wewnątrz kościoła znajdują się trzy rzeźby barokowe, monstrancja z 1780 r., obraz św. Benedykta z pocz. XVII w. i krucyfiks z 1 poł. XVIII w. z niezachowanego barokowego ołtarza głównego. Klasztor Benedyktynek – ~~rozebrany~~W ~~przez~~drewnianym budynku poprzedzającym obecny w 1709 i 1714 roku funkcjonował szpital dla ofiar zarazy. Murowany klasztor w stylu barokowym wybudowano w latach 1734-1738. W 1856 roku zaborcze władze rosyjskie zamknęły klasztor i wywiozły zakonnice do Wilna. W następnych latach zakonnice wróciły do klasztoru i prowadziły polską szkołę, opiekując się też powstańcami w czasie Powstania styczniowego. Po upadku powstania władze carskie pow ~~[[powstanie~~1864 ~~styczniowe\|powstaniu~~roku ~~styczniowym]]~~ponownie zamknęły klasztor przeznaczając zabudowania na koszary, ~~odbudowano~~a zakonnice uwięziono w Bielsku Podlaskim. Po 1885 roku Rosjanie nakazali zburzenie klasztoru. Odbudowano go bez cech stylowych w latach 1958-1960 bez skrzydła wschodniego uzupełnionego w 1992. Obecnie bez cech stylowych. * [[Cerkiew św. Mikołaja w Drohiczynie\|Cerkiew św. Mikołaja]] z 1792, w stylu [[klasycyzm\|klasycystycznym]] (poprzednio pod wezwaniem [[Trójca Święta\|Świętej Trójcy]]) fundacji Konstancji z Kuczyńskich i Jakuba Ciecierskiego. Wzniesiona pierwotnie jako cerkiew klasztorna [[Kościół unicki\|unickiego]] [[bazylianie\|zakonu bazylianów]]. Od 1839 [[Prawosławie\|prawosławna]], czego efektem była przebudowa w 1848 i dodanie kopułek, usunięcie ołtarzy, [[ambona (architektura)\|ambony]] i [[organy\|organów]]. Obecnie świątynia [[Parafia św. Mikołaja w Drohiczynie\|parafialna]]. Znajduje się przy Placu Tadeusza Kościuszki. * kapliczka barokowa u zbiegu ul. Świętojańskiej i Mieszka I z figurą [[Nepomuk\|św. Jana Nepomucena]] z XVIII w.

Drohiczyn (Polska): Różnice pomiędzy wersjami