[[Plik:Sandomierz 13.jpg|thumb|200px|right|Na pierwszym planie "kurza stopa"]]
OkołoW 1480 roku starosta Rafał Jarosławski podjął rozbudowę zamku. Gotycki budynek stojący od strony Wisły przedłużono w kierunku zachodnim, gdzie wzniesiono wieżę narożną tzw. "kurzą stopę". Zbudowano wtedy także mur biegnący od "kurzej stopy" na północ (mur ten wtopiony został w nowy budynek zachodni w latach 20. XVI wieku). Budynek południowy przedłużono też w kierunku wschodnim także na jego końcu budując niewielką wieżę narożną. Ówczesną zabudowę opisuje inwentarz z 1510 roku wymieniający na terenie zamku: bramę ze zbrojownią, dom naprzeciw Wisły (czyli budynek południowy), dom kamienny (domus lapidea) z kaplicą i izbą podstarościego (być może palatium romańskie Henryka Sandomierskiego)<ref>Maria Florek, Zabudowa Wzgórza Zamkowego w Sandomierzu w średniowieczu [w:] "Późnośredniowieczne zamki na terenie dawnego województwa sandomierskiego", wyd. Kobidz, Kielce 2005, s.91-108</ref>.
