W latach 1747-1751 nastąpiła większa [[Architektura barokowa w Polsce|późnobarokowa]] przebudowa zapałacu dokonana na czasówpolecenie Tomasza Antoniego Zamoyskiego. ProwadziliPrzeprowadzili ją [[Jan Andrzej Bem]] i [[Jerzy de Kawe]]. Podczas niej m.in. obniżono wieżę, usunięto attykę i pozbawiono pałac dekoracji. Pałac został połączony z tylnymi oficynami, a od strony frontowej dobudowano po bokach dwie dłuższe oficyny, prostopadle położone do jego głównej części, zakończone niewielkimi piętrowymi budynkami, pomiędzy którymi biegły mury z wyniosłą bramą z żelaznymi kratami, tworząc w ten sposób okazały dziedziniec pałacu. Główny gmach wieńczył wysoki barokowy [[dach mansardowy]].
