Władysław II Jagiełło: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Po zwycięstwie grunwaldzkim: drobne redakcyjne |
→Po zwycięstwie grunwaldzkim: drobne redakcyjne |
||
Linia 96:
Po zwycięstwie grunwaldzkim Jagiełło odbył dwuletnią triumfalną podróż po rozległych terytoriach Litwy, od Żmudzi po [[Czerkasy]] nad dolnym [[Dniepr]]em. Podczas zjazdu w [[Stara Lubowla|Lubowli]] w [[1412]] Władysław II zawarł układ z Zygmuntem Luksemburskim (tzw. [[zastaw spiski]]), na mocy którego w zamian za pożyczkę pieniężną król Polski otrzymał w zastaw 13 miast na [[Spisz]]u. W [[1413]] między Litwą i Polską została zawarta [[unia horodelska]], potwierdzająca i uściślająca wspólnotę obu państw. Za udział w walkach z zakonem i za uznanie królewskich męskich potomków następcami tronu Jagiełło przyznał szlachcie szereg [[przywilej]]ów (m.in. [[przywilej czerwiński]] i [[statut warcki]]). Znacznie wzrósł też autorytet państwa polsko-litewskiego w całej Europie. Na [[sobór w Konstancji|wielkim soborze biskupów i uczonych świeckich w Konstancji]], odbytym w latach [[1414]]-[[1418]], odrzucono oskarżenia zakonu wobec pogańskiej Litwy i odmówiono Krzyżakom prawa do nawracania tego kraju.
Jagiełło nie wykorzystał zwycięstwa pod Grunwaldem do całkowitego zajęcia terytorium wroga. Krzyżacy nadal stanowili istotne zagrożenie, zwłaszcza dla Litwy. W 1420 roku posłowie przybyli z Czech zaproponowali Jagielle przyjęcie korony czeskiej, której ten nie przyjął z uwagi na to, że nie chciał prowokować sprzyjającego Krzyżakom cesarza Zygmunta Luksemburskiego. W kwietniu 1421 roku Jagiełło zawarł z margrabią Brandenburgii [[Fryderyk I (elektor Brandenburgii)|Fryderykiem I Hohenzollernem]] sojusz zaczepno-odporny skierowany przeciwko zakonowi krzyżackiemu. W 1422 roku Zakon krzyżacki wypowiedział Polsce wojnę ([[wojna golubska]]), w których wojska polskie zdobyły [[Bratian]], Zabrzeźno i [[Golub]] i spustoszyły [[Prusy Zakonne]], natomiast siły Zakonu unikały bezpośrednich starć zamykając się w zamkach. W wyniku wojny Krzyżacy zrzekli się ostatecznie swych roszczeń do litewskiej Żmudzi w [[pokój melneński|pokoju melneńskim]] oraz zwrócili Polsce [[Nieszawa|Nieszawę]], [[Orłowo]] i [[Murzynowo]]<ref name="Wyrozumski" />.
Jak donosi [[Jan Długosz]], w drodze na Ruś król zatrzymał się w [[Medyka|Medyce]], gdzie przeziębił się, słuchając śpiewu słowików<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Duczmal|imię=Małgorzata|autor link=Małgorzata Duczmal|tytuł=Jagiellonowie : leksykon biograficzny|wydawca=Wydawnictwo Literackie|miejsce=Kraków|rok=1996|strony=474|isbn=83-08-02577-3}}</ref> i wkrótce zmarł w [[Gródek (obwód lwowski)|Gródku]]. Po Władysławie II Jagielle królem Polski został jego syn [[Władysław III Warneńczyk]].
| |||