Władysław II Jagiełło: Różnice pomiędzy wersjami

==== Wojnawojna nieszawskaze Świdrygiełłą i wojna ze Świdrygiełłąnieszawska ====

Po śmierci Witolda w 1430 roku Jagiełło mianował bez zgody polskich możnowładców, jego następcą Świdrygiełłę. W 1431 roku Świdrygiełło zawarł sojusz z Krzyżakami i skutecznie podniósł na Litwie bunt przeciwko Jagielle, co doprowadzadoprowadziło do polskiej wyprawy na Wołyń (Wojna łucka) i nieudanego oblężenia przez wojska królewskie zamku w Łucku, co mimo rozejmu było porażką króla. Jednocześnie

{{osobny artykuł|Wojna łucka}}

W tym samym miesiącu gdy wojska były na Wołyniu [[Zakon krzyżacki]] wspierając Świdrygiełłę najechał znienacka Ziemię Dobrzyńską, Kujawy i Krajnę, w efekcie czego wybuchła [[Wojna polsko-krzyżacka w latach 1431-1435]].

Podczas walk ze Świdrygiełłą na Wołyniu, na Podole najechał hospodar mołdawski. Podczas trwającego konfliktu z Krzyżakami, w 1432 roku Jagiełło zagwarantował na Zjeździe w Sieradzu uznanie przez rycerstwo praw do tronu Polski swoich synów, zawarto sojusz z księciem słupskim Bogusławem IX oraz wsparto Zygmunta Kiejstutowicza, który odebrał tron litewski Świdrygielle i pokonał go w bitwie pod Oszmianą. Pomimo tego do 1439 roku na Litwie trwa wojna domowa pomiędzy Świdrygiełłą i Zygmuntem Kiejstutowiczem. W 1432 roku w [[Pabianice|Pabianicach]] doszło do zawarcia sojuszu polsko-husyckiego, który zaowocował wspólną wyprawą na [[Nowa Marchia|Nową Marchię]] i [[Pomorze Gdańskie]] w roku [[1433]], przerwaną przez zawarty w tym samym roku [[Rozejm w Łęczycy]].