Pień (województwo kujawsko-pomorskie): Różnice pomiędzy wersjami

W XI wieku tereny te wchodziły w skład państwa Bolesława Chrobrego. W [[1222]] roku miejscowość była wzmiankowana po raz pierwszy w dokumencie nadania dla biskupa Chrystiana. W XIII wieku istniał tu gród księcia pomorskiego [[Świętopełk II Wielki|Świętopełka II]], który po wojnie przeciwko księciu przejęli Krzyżacy w [[1248]] roku na mocy dokumentu, który wzmiankował istnienie tu fortyfikacji (''Pin in quofuit castrum''). Krzyżacy po klęsce w bitwie pod Grunwaldem w [[1410]] roku zreorganizowali administrację, tworząc w Pniu jedyne w Ziemi chełmińskiej prokuratorstwo i z tego powodu powstał tu prawdopodobnie w tym okresie niewielki zamek. Podczas [[Wojna golubska|Wojny golubskiej]] dokumenty krzyżackie wspominały, że zamek był w złym stanie technicznym. Z powodu działań wojennych z Królestwem Polskim i zagrożenia atakiem przez starostę bydgoskiego [[Janusz Brzozogłowy|Janusza Brzozogłowego]], zamek w Pniu został przez Krzyżaków opuszczony i spalony. Po II Pokoju toruńskim w [[1466]] miejscowość została włączona do Królestwa Polskiego. Obecnie nie pozostał po zamku żaden ślad poza niewielkim wzniesieniem na skarpie jeziora Reptówka będącego starorzeczem Wisły. W XVII wieku tutejszy folwark należał do benedyktynek w Chełmnie<ref>http://www.polskiezabytki.pl/m/obiekt/1568/</ref>.