Sokal: Różnice pomiędzy wersjami

* KlasztorKościół bernardynówMarii Bożej Pocieszenia z kościołemlat Marii1604-1619 Dziewicyz klasztorem bernardynów, zespółktóry klasztornypowstał zw XVIIlatach wieku1617-1630 - klasztor to monumentalna budowla w stylu barokowym, położona w dzielnicy Sokala - [[Żwirka]] (dzielnica ta do 1951 roku znajdowała się w granicach Polski). PoKlasztor i kościół otaczały mury obronne z 4 basztami i fosami. Budowa została wsparta finansowo przez króla Zygmunta III Wazę, Jana Zamoyskiego, Mikołaja Zebrzydowskiego, Stanisława Żółkiewskiego, Jerzego Mniszcha, następnie wspierały go rodziny Daniłłowiczów i Sobieskich. Już w 1724 roku koronowano uroczyście tutejszy obraz Matki Boskiej Sokalskiej, co było dowodem ogromnego znaczenia klasztoru w I Rzeczpospolitej. W pożarze w 1843 roku kościół i klasztor spłonął i od tego czasu jego rola zaczęła maleć. W 1870 odbudowany przez O. Jana Kantego Skoczylasa<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Chołodecki| imię = Józef Białynia| tytuł = [[s:Epizody z dziejów Małopolski w XIX stuleciu|Epizody z dziejów Małopolski w XIX stuleciu]]| wydawca = | miejsce = Lwów| rok = 1920| strony = 21| isbn =}}</ref>. Klasztor był do wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] miejscem kultu [[Matka Boża Sokalska|Matki Bożej Sokalskiej]]. Po zakończeniu wojny święty obraz został przeniesiony do jednej z krakowskich kaplic, a od 2002 roku znajduje się w Sanktuarium w [[Hrubieszów|Hrubieszowie]]. Natomiast sam klasztor został zamieniony na więzienie o zaostrzonym rygorze i znacznie zrujnowany. [[27 marca]] [[2012]] bezcenny klasztor wraz z kościołem w wyniku zaniedbań ukraińskich władz więziennych spłonął doszczętnie. Z zabytkowych zabudowań pozostały jedynie opalone ściany.<ref>[http://www.bibula.com/?p=54261 Spłonął klasztor w Sokalu]</ref><ref>[[Kurier Galicyjski]], 30marca-12 kwietnia, nr 6(154)</ref>

** W tutejszym klasztorze został pochowany m.in. [[Jan Ostroróg (młodszy wojewoda poznański)|Jan Ostroróg]] - polski pisarz-pamiętnikarz, przyrodnik, wojewoda poznański.