Pałac Brühla w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
ilustracja
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 36:
 
== Historia ==
Wybudowany został dla [[Jerzy Ossoliński|Jerzego Ossolińskiego]] w latach [[1639]]-[[1642]]. Był to wtedy budynek piętrowy, na planie czworokąta, z dwiema wieżyczkami w rogach budynku od strony ogrodu. W

Na polecenie marszałka wielkiego koronnego Józefa Karola Lubomirskiego w latach [[1681]]-[[16971696]] nastąpiła przebudowa według projektu [[Tylman z Gameren|Tylmana z Gameren]]. Od frontu dobudowano wtedy dwa dwupiętrowe [[alkierz]]e ze stożkowymi dachami i wnękami na zdobiące je rzeźby królów. Od strony ogrodu dobudowano dwa dwupiętrowetrójkondygnacyjne, siedmioosiowe [[pawilon]]y.
 
W [[1750]] pałac został zakupiony przez [[Henryk Brühl|Henryka Brühla]], pierwszego ministra króla [[August III|Augusta III]]. Dla niego w latach [[1754]]-[[1759]] przeprowadzono kolejną przebudowę. Autorami projektu byli dwaj architekci: [[Joachim Daniel Jauch]] i [[Johann Friedrich Knöbel]]. Nastąpiły wtedy duże zmiany w wyglądzie budynku. Jego środkową część podwyższono do wysokości dwóch pięter i przykryto [[dach mansardowy|mansardowym dachem]]. Nad wejściem dobudowano balkon. W miejsce wnęk z rzeźbami w alkierzach wstawiono okna. Po obu stronach dziedzińca wybudowano dwupiętrowe oficyny. Od strony placu Saskiego pojawiła się okazała brama, natomiast od strony ogrodu budynek ozdobiono kolumnadą.
Linia 45 ⟶ 47:
[[Plik:Warszawa-fundamenty pałacu Bruhla.jpg|thumb|242px|Odsłonięte [[fundament]]y oficyn pałacu (stan w październiku 2007)]]
 
W latach [[1787]]-[[1788]] odbył się remont generalny. Pracami kierował [[Dominik Merlini]], projektant [[Łazienki Królewskie w Warszawie|Łazienek]]. Wtedy też zbudowano nową salę balową w skrzydle północnym od ogrodu. Mieściły się tu później [[ambasada|ambasady]]: [[Ambasada Rosji w Polsce|Rosji]] i [[Ambasada Francji w Polsce|Francji]], a także rezydencja wielkiego księcia rosyjskiego [[Konstanty Pawłowicz|Konstantego Pawłowicza]].
 
W 1882 przeprowadzono kolejną przebudowę, która miała na celu przystosowanie budynku dla usług [[Centralne Biuro Telegraficzne|Centralnego Biura Telegraficznego]]. Powstało wtedy dodatkowe wejście od ul. Kotzebue (obecnie Fredry). Autorem projektu przebudowy pałacu był [[Karol Kozłowski (architekt)|Karol Kozłowski]]<ref>{{cytuj książkę | tytuł = Encyklopedia Warszawy | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | data = 1994 | strony = 379 | isbn = 83-01-08836-2}}</ref>.