Zamek w Malborku: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Rekonstrukcja (1817-1939): drobne merytoryczne |
→Rekonstrukcja (1817-1939): merytoryczne, źródła/przypisy |
||
Linia 84:
Początki odbudowy rozpoczęły się w [[1817]] roku od przebudowy wschodniej elewacji Pałacu Wielkich Mistrzów i rekonstrukcji kaplicy św. Katarzyny. Następnie rozpoczęto prace w zachodniej części Zamku Średniego. W 1842 roku na wieży głównej zbudowano neogotyckie zwieńczenie. Prace te oceniano później krytycznie, ponieważ w wielu miejscach odbudowa ta była niepoparta badaniami i miała charakter fantazyjno-romantyczny. Znaczne kontrowersje wywołała także budowa w 1850 roku neogotyckiego szczytu nad Wielką Komturią na Zamku Średnim.
Od 1850 do około 1876 roku kierownictwo prac przejął [[Ferdinand von Quast]], który krytykował formę wcześniejszych prac rekonstrukcyjnych na zamku. Od 1882 zamek był rekonstruowany przez [[Conrad Steinbrecht|Conrada Steinbrechta]] do jego śmierci w 1922 roku. Przywieziono wówczas na zamek wiele cennych dzieł sztuki gotyckiej, przede wszystkim z obszarów Prus krzyżackich (np. witraże z [[Toruń|Torunia]] i [[Chełmno|Chełmna]], tryptyk z [[Letnoje|Tenkitten]], ale też z innych obszarów, np. gotycki ołtarz z [[Hamburg]]a), wykonywano również liczne kopie zabytków i nowe aranżacje. Po wyburzeniu barokowego budynku kolegium jezuitów w 1890, w jego miejscu do 1896 roku zrekonstruowano nieistniejącą od XV wieku Wieżę Kleszą oraz Domek Dzwonnika<ref>Artur Dobry, rekonstrukcja Wieży Kleszej na zamku malborskim w czasach Conrada Steinbrechta [w:] "Praeterita posteritati", Muzeum Zamkowe w Malborku, 2001, s.85</ref>.
W latach 30. XX wieku zamek był często wykorzystywany przez Niemców jako tło uroczystości nazistowskich. W zimie 1945 roku podczas walk o miasto z [[Armia Czerwona|Armią Czerwoną]], zamek został zamieniony w punkt oporu, co doprowadziło do wielkich zniszczeń. Walki trwały do 9 marca 1945 roku. Zburzone całkowicie zostały wschodnia część zamku wysokiego i średniego, wieża główna oraz kościół zamkowy. Zniszczenia szacowano na 50-60%.
|