Zamek w Krzepicach: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Historia: drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
→Historia: drobne redakcyjne |
||
Linia 37:
=== Historia ===
Pierwszy zamek zbudowano w połowie XIV wieku roku na polecenie króla [[Kazimierz Wielki|Kazimierza Wielkiego]]. Warownię wzniesiono w pobliżu strategicznej przeprawy przez rzekę Liswartę. Przypuszczalnie ceglany zamek gotycki miał kształt czworokątny i wzmacniała go wieża. W dniu 24 sierpnia 1357 roku w czasie pobytu na zamku króla Kazimierza ze świtą, w dokumencie ''"Terminus ante quem"'' po raz pierwszy wymieniony został burgrabia krzepicki [[Prandota]]. W 1370 roku król [[Ludwik Węgierski]] przekazał zamek Bolesławowi Opolczykowi. W związku z konfliktem z [[Władysław Jagiełło|Władysławem Jagiełłą]] zamek został zdobyty przez wojska królewskie w 1391 roku i następnie przekazany w dzierżawę wojewodzie krakowskiemu [[Spytek z Melsztyna|Spytkowi z Melsztyna]]. W 1404 r. zamek wraz z całą okolicą otrzymał w dożywocie od króla Władysława Jagiełły rycerz [[Hińcza z Rogowa]] herbu Działosza.
W 1521 r. król Zygmunt Stary przekazał starostwo krzepickie i zamek [[Mikołaj Szydłowiecki|Mikołajowi Szydłowieckiemu]] herbu Odrowąż, który w latach 1526-1529 gruntowanie go przebudował. W 1553 roku Krzepice przeszły w ręce królewny Izabeli Jagiellonki. W 1556 roku zatrzymała się na zamku w czasie powrotu do Włoch królowa [[Bona Sforza]]<ref>http://www.czestochowa.simis.pl/index.php?Szczegolne-dzieje-krzepickiego-zamku-&www=simnews_pl&id=1112</ref>. W trakcie walk o koronę Polską w 1587 roku zamek na krótko został zajęty przez arcyksięcia [[Maksymilian III Habsburg|Maksymiliana III Habsburga]]. Po 1588 roku starosta [[Mikołaj Wolski]] herbu [[Półkozic]] przebudował zamek na rezydencję renesansową, co potwierdzają znaleziska fragmentów kamieniarki z tego okresu. Starosta posiadał w niej okazały zbiór obrazów mistrzów włoskich. Zamek renesansowy składał się z wieży bramnej i trzech skrzydeł mieszkalnych oraz krużganków zamykających dziedziniec z czwartej strony. Całość była otoczona wałem ziemnym. Na początku XVII wieku na zamku przebywał alchemik [[Michał Sędziwój]]. Prawdopodobnie w 1650 roku rozpoczęto wznosić wokół zamku fortyfikacje ziemne.
W dniu 6 listopada 1655 roku zamek został zajęty przez wojska szwedzkie pod dowództwem hrabiego [[Jan Wejhard Wrzesowicz|Jana Vekarta z Vřesovic]] i stanowił dla nich bazę zabezpieczającą oblężenie Jasnej Góry. W styczniu 1656 roku zamek został zdobyty przez oddziały polskiej szlachty i górali pod dowództwem Jana Bogusława Petryczyna, a następnie odbity przez Szwedów, jednak wkrótce odzyskał go wypadem z zamku w Dankowie kasztelan krakowski [[Stanisław Warszycki]].
| |||