Zamek krzyżacki w Ostródzie: Różnice pomiędzy wersjami

'''Zamek krzyżacki w Ostródzie''' – budowla ta należy do najstarszych i najciekawszych zabytków znajdujących się na terenie [[Ostróda|Ostródy]]. Pierwsza warownia prokuratorska położona w widłach [[Drwęca|Drwęcy]] wpadającej wówczas dwoma nurtami do [[Jezioro Drwęckie|Jeziora Drwęckiego]] istniała zapewne w początku XIV wieku na wschód od dzisiejszego zamku. Pierwsza wzmianka o warowni pochodzi z około 1300 roku. Była to prawdopodobnie budowla o konstrukcji drewniano-ziemnej i podlegała administracyjnie komturowi dzierzgońskiemu. Nową budowlę obronną wzniesiono w latach 1350–1370, a więc za rządów komtura ostródzkiego [[Günter von Hohenstein|Güntera von Hohensteina]], który jest znany jako inspirator budowy zamku w Olsztynku i w [[Świecie|Świeciu]]. W przeciwieństwie do Świecia zamek ostródzki nie miał wówczasżadnych wież, które w końcu XIV wieku były rzadkością w budownictwie krzyżackim, wypełnienie(do wyspyczasu osiedlemrozpowszechniania nie pozwoliło na założenie wzmocnionego podzamcza, które przeniesiono na przeciwległy brzegwież rzekiogniowych). W 1381 roku istniały dwie budowle zamkowe, stara i nowa, obie spalone tego roku przez wojska księcia litewskiego [[Kiejstut Giedyminowicz|Kiejstuta]]. {{Cytat|Z notatki kronikarza zakonnego:|"...castrum Osterode novum cum antiquoplene exustum est" – (nowy zamek w Ostródzie został wraz ze starym w całości spalony)}}

Przygotowując się do nowej wojny z Polską, zamek odbudowano w latach 1407–1410 na planie zbliżonym do obecnego, z tym że lepiej go umocniono, otoczono murem i fosą. [[Fosa]] była wypełniona wodą. Zasypano ją dopiero w XVIII wieku. Droga do zamku prowadziła przez podzamcze. Do zamku wjeżdżało się od strony zachodniej przez [[most zwodzony|zwodzony most]] znajdujący się ponad fosą, następnie przez podwójną bramę wjazdową ostro sklepioną z bloków [[granit]]owych. Podzamcze pełniło funkcję ośrodka rzemieślniczo-usługowego, z browarem, młynem, kuźnią. Od strony wschodniej znajdowały się stajnie, szopy i spichlerze. W końcu XIV wieku zamku broniła artyleria. Inwentarze z 1391 roku wymieniają jedną "dużą puszkę" z trzydziestoma kulami kamiennymi i dziesięcioma kamieniami (miara wagi) prochu, trzy "małe puszki" z sześćdziesięcioma pociskami kamiennymi oraz dwa działa strzelające kulami z ołowiu, których trzysta było w zapasie. Artyleria ta wspomagała wojska krzyżackie w [[bitwa pod Grunwaldem|bitwie pod Grunwaldem]]. Pod zamkiem znajdowały się obszerne piwnice; przyziemia wykorzystywano jako magazyny oraz zbrojownię. Na piętrze mieściła się sypialnia braci zakonnych, jadalnia, wielka sala rycerska (o czterech oknach i trzech drzwiach) oraz kaplica usytuowana w południowym skrzydle. Przy skrzydłach zamku były ganki dla straży, do których wchodziło się z podwórka po schodach. Pod nimi był loch więzienny.