Zamek w Bracławiu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 31:
|www =
}}
'''Zamek w Bracławiu''' − nieistniejący, średniowieczny zamek położony w [[Bracław]]iu.
 
Jako gród wzmiankowany w [[1362]] roku<ref>"Witowd zdobył Bracław, Smotrycz, Czerwonogród , Bakatę, Skałę i obiegł Kamieniec. "[w:] Jędrzej Moraczewski. Starożytności polskie. rep. 1982</ref>, założony przez wielkiego księcia litewskiego [[Giedymin]]a przy ujściu rzeki Puczywki do [[Boh]]u. Litwini wznieśli na ziemiach ruskich szereg zamków obronnych, m. in. w [[Zamek w Kijowie|Kijowie]], [[Zamek w Czerkasach|Czerkasach]], [[Zamek w Żytomierzu|Żytomierzu]], [[Zamek w Łucku|Łucku]], [[Zamek w Ostrogu|Ostrogu]], [[Twierdza w Kamieńcu Podolskim|Kamieńcu Podolskim]], Bracławiu, [[Zamek w Winnicy|Winnicy]] i [[Zamek w Kaniowie|Kaniowie]]. Zabezpieczały one w znacznym stopniu ludność miejscową przed atakami [[Tatarzy|Tatarów]]. Pierwszy drewniany zamek zbudowali Litwini w XIV wieku. Pierwszy zamek miał tu zbudować książę [[Konstanty Koriatowicz]].
 
Na początku XV wieku wielki książę litewski [[Witold Kiejstutowicz|Witold]] odebrał Bracław Koriatowiczom i wyznaczył tu swego starostę. W [[1478]] roku Tatarzy zdobyli i zniszczyli [[Bracław]]. W 1541 roku mieszczanie bracławscy zbuntowali się przeciw rządom królewskiego starosty [[Fryderyk Proński|Fryderyka Prońskiego]]<ref>Polski słownik biograficzny: Potocki-Przerębski
. 1935; Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich: t. 14</ref> i utopili dowodzącego załogą zamkową Bohusza Słupicę<ref>http://www.ipsb.nina.gov.pl/index.php/a/slupica-bohusz#trivia</ref>. Król [[Aleksander Jagiellończyk]] wzmocnił zamek przed rokiem [[1545]]<ref>Materiały do dziejów Sejmu Czteroletniego
PAN.</ref>, a miasto odbudował. 9 września 1551 roku chan tatarski [[Dewlet I Girej]] rozpoczął oblężenie zamku, który burgrabia [[Bohdan Bohuszewicz Słupica]] poddał trzy dni później z powodu braku wody. Następnie Tatarzy drewniany zamek spalili, a ludność wzięli w [[jasyr]]. W roku [[1552]] [[Zygmunt II August]] nakazał zamek odbudować i osadził tu silną załogę wojskową<ref>"W roku 1552, po zburzeniu zamku w Bracławiu przez Dewletgireja, Zygmunt August postanowił go odbudować. W tym celu polecił księciu Konstantynowi Ostrogskiemu, marszałkowi ziemi wołyńskiej, ściągnąć do Bracławia wojska najemne" [w:] Ateneum wileńskie, 1930 t. 7, wyd. 1-2</ref>. Zamek w Bracławiu odbudował na swój koszt książę [[Kuźma Zasławski]], który otrzymał za to prawem [[kaduk]]a skonfiskowane dobra burgrabiego Bohuszewicza Słupicy.
 
W [[1671]] roku w bracławskim zamku zamknęli się Tatarzy z Kozakami<ref>"Nie było możliwe podjęcie działań oskrzydlających w 1671 r. przeciw Tatarom i Kozakom zamkniętym w obu miastach i zamku w Bracławiu, a także w drugiej bitwie pod Parkanami w 1683" [w:] Janusz Sikorski. Polskie tradycje wojskowe: Tradycje walk obronnych z najazdami Niemców, Krzyżaków, Szwedów, Turków i Tatarów. MON. 1990 str. 308</ref>. W czasie wojny miasto zostało całkowicie zniszczone. Kozacy ''wysadzili zamek w powietrze, działa zatopili w rzece, a most zrujnowali''. Rzeczpospolita odzyskała Bracław dopiero na podstawie rozejmu andruszowskiego w [[1667]] roku.