Bitwa pod Ujściem (1655): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Wstęp: drobne merytoryczne |
→Konsekwencje kapitulacji Wielkopolan: drobne merytoryczne |
||
Linia 48:
== Konsekwencje kapitulacji Wielkopolan ==
Kapitulacja wojsk wielkopolskich całkowicie zmieniła sytuację, otwierając Szwedom drogę w głąb kraju, który niemal całkowicie pozbawiony był obrony z powodu zaangażowania wojsk koronnych w wojnie z Moskwą i Kozakami. Jednak Wittenberg zgodnie z pierwotnymi planami zajął bez walki [[31 lipca]] Poznań i ruszył w stronę [[Środa Wielkopolska|Środy]], gdzie założył obóz i czekał na przybycie armii Karola Gustawa.
Zebrane pod Ujściem oddziały polskie rozprzęgły się i w większości rozeszły po kraju. Część, która pozostała, została oddana pod komendę [[Hieronim Radziejowski|Hieronima Radziejowskiego]].
Wiadomość o kapitulacji pod Ujściem dotarła do Warszawy [[31 lipca]], czyniąc przygnębiające wrażenie, tym bardziej, że wojska moskiewskie podjęły także kolejną ofensywę zajmując [[Mińsk]]. Król Jan Kazimierz wysłał do cesarza błagalną prośbę o pomoc, a [[2 sierpnia]] gotów był nawet oddać mu koronę polską.
{{Przypisy}}
| |||