Nieman: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kalamarnica (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 26:
Miejscowość położona jest na lewym brzegu rzeki [[Niemen]], przy granicy z [[Litwa|Litwą]], ok. 8 km na wschód od [[Sowieck]]a.
 
Miasto założone na miejscu [[Prusowie|pruskiego]] grodu, który był centralnym ośrodkiem pruskiej krainy [[Skalowia|Skalowii]], zdobytego w [[1277]] przez [[Zakon krzyżacki|Krzyżaków]]. W [[1289]]latach 1397–1409<ref>https://www.academia.edu/14525305/O_zamkach_konwentualnych_pa%C5%84stwa_zakonnego_w_Prusach_na_marginesie_najnowszej_ksi%C4%85%C5%BCki_Tomasza_Torbusa_Zapiski_Historyczne_79_z._4_2014</ref> Krzyżacy zbudowali zamek nazwany ''Landeshutte'' będący siedzibą [[komturia|komturii]]. Nazwa ta jednak nie przyjęła się i miejsce nazywano ''Ragnit'' od nazwy lokalnej rzeki, dopływu Niemna. Wokół zamku powstała osada, która w [[1722]] uzyskała prawa miejskie. W latach [[1466]]-[[1657]] Ragneta stanowiła lenno [[Korona Królestwa Polskiego|Korony Królestwa Polskiego]]. W [[1892]] otwarto połączenie kolejowe do [[Sowieck|Tylży]]. Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w okresie październik [[1944]] – styczeń [[1945]] Ragneta leżała na linii frontu, który przebiegał wzdłuż rzeki Niemen, jednak pomimo tego miasto doznało stosunkowo niewielkich zniszczeń wojennych. [[19 stycznia]] [[1945]] miasto zostało zdobyte przez oddziały 3 Frontu Białoruskiego. Po wojnie miasto włączono do [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. W [[1946]] r. nazwa miasta została zmieniona na Nieman.
 
Miasto, ze względu na bliskość Litwy i dużą mniejszość litewską zamieszkującą okoliczne tereny było ważnym ośrodkiem kultury litewskiej. Po wydanym po [[powstanie styczniowe|powstaniu styczniowym]] zakazie używania języka litewskiego w [[Imperium Rosyjskie|Imperium Rosyjskim]], w Ragnecie drukowano książki w języku litewskim, przemycane później na tereny Litwy przez tzw. ''Knygnešiai'' (dosłownie "tragarze książek").