Wielki Gościniec Litewski: Różnice pomiędzy wersjami

 

Łączył [[Warszawa|Warszawę]] z [[Wilno|Wilnem]], czyli [[Korona Polska|Koronę Polską]] z [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkim Księstwem Litewskim]]. Biegł przez [[Sulejówek]], [[Okuniew]], [[Stanisławów]], [[Dobre]], [[Liw]], [[Węgrów]], [[Sokołów Podlaski]], gdzie rozwidlał się w kierunku na:

 

Trasa na przełomie wieków zmieniała się, zbaczając z głównego traktu, jednak istnienie kilku wariantów gościńca nie zmieniało w sposób zasadniczy jego biegu. Początki szlaku sięgają XI–XIII wieku, ale czasy jego świetności przypadają na wiek XVIII. Wraz z pojawieniem się regularnej poczty w czasach saskich pojawiły się na szlaku stacje pocztowe, których obowiązek utrzymania spoczywał na leżących wzdłuż Gościńca miastach. W stacjach pocztowych dbano o wysoki poziom usług zarówno kurierskich jak i pasażerskich<ref>L. Zimowski, Geneza i rozwój komunikacji pocztowej na ziemiach polskich,str.215, Warszawa 1972.</ref><ref>400 lat poczty polskiej,Wydawnictwo okolicznościowe, opracowanie zbiorowe, str. 14, Warszawa 1958</ref>. Swoje wojaże Wielkim Gościńcem opisywało wielu podróżników. Do najciekawszych należy XVIII-wieczna relacja [[Georg Forster|Georga Forstera]] z roku 1784, uczestnika morskiej wyprawy [[James Cook|Jamesa Cooka]], wykładowcy [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytetu Wileńskiego]], spisana w jego dzienniku z podróży do Wilna jaką odbył na zaproszenie [[Hugo Kołłątaj]]a a drukowana później w wielu ówczesnych gazetach europejskich<ref>Polska stanisławowska w oczach cudzoziemców, t. 1, str. 63, oprac. W. Zawadzki, Warszawa 1963.</ref>