Samuel Karol Korecki: Różnice pomiędzy wersjami

 

Samuel K.Korecki walczył przeciw powstańcom chmielnickiego, w [[Bitwa pod Korsuniem|bitwie pod Korsuniem]] stracił 1 chorągiew, 9 września 1648 do obozu polskiego pod [[Piławce|Piławcami]] przywiódł 900-osobowy pułk jazdy. 20 czerwca podczas pierwszego dnia [[Bitwa pod Piławcami|bitwy]] dowodził razem z [[Samuel Łaszcz|Samuelem Łaszczem]] szarżą kawaleryjską, 30 chorągwi lekkiej jazdy, która zepchnęła kozaków do taboru<ref>Władysław Andrzej Serczyk, ''Na płonącej Ukrainie-Dzieje Kozaczyzny 1648-1651'', Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 2007, s. 140.</ref>. Po przegranej, w czasie zawieszenia broni, jako jeden z nielicznych właścicieli ziemskich powrócił do do rodowego Korca, dwukrotnie przyjmował tam posłów [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]] do [[Bohdan Chmielnicki|Bohdana Chmielnickiego]] z [[Adam Kisiel|Adamem Kisielem]] na czele.

 

W 1649 został [[rotmistrz]]em [[komput]]owej<ref>[[Jarema Maciszewski]], hasło: „Samuel Karol Korecki”, [w:] ''[[Polski Słownik Biograficzny]]'', Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław 1968, tom XIV/1, s. 62.</ref> chorągwi husarskiej. Po wznowieniu działań wojennych, w maju 1649 otoczony przez kozaków, zdołał utrzymać się w Korcu do czerwca, do przybycia wojsk polskich, [[regimentarz]]a [[Andrzej Firlej (wojewoda sandomierski)|Andrzeja Firleja]].