Bitwa o Kołobrzeg: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat. |
→Przebieg bitwy: drobne merytoryczne |
||
Linia 30:
== Przebieg bitwy ==
4 marca od zachodu wzdłuż ulicy Trzebiatowskiej do Kołobrzegu podeszły
Właściwe oblężenie miasta rozpoczęto się w dniu 7 marca, gdy zaatakowały jednostki [[1 Armia Wojska Polskiego|1 Armii WP]].
Od 12 do 17 marca walczono o przełamanie drugiego pierścienia obrony i umocnionych obiektów w śródmieściu, 13 marca do walki wprowadzono [[4 Pomorska Dywizja Piechoty|4 Dywizję Piechoty]] i [[4 Pułk Czołgów Ciężkich]]. W dywizjach zorganizowano grupy szturmowe. W tym okresie 6 Dywizja zbliżyła się z południa do portu, opanowała Wyspę Solną i sforsowała rzekę Parsętę. 3 Dywizja i [[18 Kołobrzeski Pułk Piechoty|18 Pułk 6 Dywizji]], wspierane przez czołgi i działa pancerne, walczyły o Stare Miasto, zdobyły gazownię i podeszły do stacji kolejowej. 4 Dywizja zdobyła tor wyścigowy, lokomotywownię i warsztaty kolejowe. W rejonie dworca kolejowego zniszczony został niemiecki pociąg pancerny ''Panzerzug 72A'', którego dowódcą był Gerhard Roeming.
Linia 40:
15 marca na redę kołobrzeską przybyły ze [[Świnoujście|Świnoujścia]], wezwane drogą radiową, posiłki niemieckie. Działanie lotnictwa polskiego, z powodu gęstej mgły, nie mogło przeszkodzić w desantowaniu. Mimo ognia artylerii [[desant]] zdołał wylądować i wykonał silne kontrataki, które odparto.
W nocy z 17 na 18 marca, po przegrupowaniu oddziałów i przygotowaniu artyleryjskim, rozpoczął się generalny szturm trzeciego pierścienia obrony. W godzinach rannych zostały zdobyte rejon stacji kolejowej i port
Po walkach na kołobrzeskiej plaży odbyły się uroczyste [[zaślubiny Polski z morzem]].
| |||