Zamek w Łomży: Różnice pomiędzy wersjami

Pierwszy dwór książęcy zbudował w Łomży książę [[Janusz I Starszy]] pomiędzy latami 1404-1421. W 1421 roku książę sprzedał dwór wraz z dochodami z miasta wójtowi Stanisławowi z Łomżycy. W 1453 roku [[kapituła]] płocka podjęła uchwałę w sprawie zobowiązań jakie narzucił jej książę [[Bolesław IV warszawski|Bolesława IV]] w sprawie budowy zamku w Łomży. W XVI wieku obiekt został rozbudowany z inicjatywy królowej [[Bona Sforza|Bony Sforzy]]. W 1575 roku sporządzono inwentarz dworu, dzięki któremu znamy jego wygląd. W tym czasie zamek składał się z budynku od strony Narwi, w którym zatrzymywał się król, Domu Kancelarii, trzeciego domu, piekarni, łaźni, budynkiem kuchni i sadu. Po śmierci króla Zygmunta Augusta w dworze w 1572 roku zamieszkiwała przez dwa miesiące jego siostra [[Anna Jagiellonka (1523–1596)|Anna Jagiellonka]], która przyjmowała w nim posłów starających się o jej rękę<ref>{{Cytuj|autor=Małgorzata Karczewska, Maciej Karczewski|tytuł=Archeologia_Lomzy.pdf|data dostępu=2017-10-03|url=https://www.academia.edu/30924156/Archeologia_Lomzy.pdf|język=en}}</ref>. W [[XVII wiek]]u dwór był już zniszczony. Wzmianki zaznaczają, że ''we wszystkim jednak dworze ruina niemała''. Niedługo po tej relacji zamek został opuszczony, z wyjątkiem budynku zwanego "skarbcem", który być może należał do [[gotyk|gotyckiego]] dworu książąt mazowieckich. Mieściło się tam Archiwum Akt Ziemi Łomżyńskiej aż do [[1824]] roku, kiedy dom ten został rozebrany. Przed [[II wojna światowa|II wojną światową]] w rejonie gdzie stał zamek znajdowała się [[getto|dzielnica żydowska]] z [[Wielka Synagoga w Łomży|synagogą]], przedszkolem, szkołami i innymi budynkami.