Jerzy Besala: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
uzupełnienie
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 16:
 
== Życiorys ==
Ukończył liceum Mikołaja Reja w Warszawie, a w 1976 studia historyczne na [[Uniwersytet Warszawski|UW]]<ref name="ih">Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk ''Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945-2000'', wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 412</ref>. Jako redaktor pracował w kilku wydawnictwach: Szkolnych i Pedagogicznych, MON, Iskrach i Polonii. Po wyrzuceniu go z "Iskier" przez dyr. Łukasza Szymańskiego przeniósł się w latach 1988-1992 do Niemiec (Brema). Początkowo interesował się dziejami najnowszymi, ale później zajął się [[I Rzeczpospolita|Rzecząpospolitą szlachecką]]. Jest autorem kilkudziesięciu książek, m.in. [[biografia|biografii]] [[Stefan Batory|Stefana Batorego]], Zygmunta Starego i Bony Sforzy, Zygmunta Augusta, ''Tajemnic historii Polski,'' biografii [[Stanisław Żółkiewski|Stanisława Żółkiewskiego]], pięciotomowej publikacji ''Miłość i strach. Dzieje uczuć kobiet i mężczyzn'' oraz obszernych monografii ''Alkoholowe dzieje Polski. Czasy Piastów i Rzeczypospolitej szlacheckiej'' (t.1) i ''Czasy rozbiorów'' (t. 2), Czasy Wielkiej Wojny i II Rzeczpospolitej (t. 3).
 
Publikował lub publikuje artykuły w poczytnych czasopismach: „[[Polityka (tygodnik)|Polityce]]”, „[[Dziennik Polski|Dzienniku Polskim]]”, „[[Wiedza i Życie|Wiedzy i Życiu]]”, „[[Focus (magazyn popularnonaukowy)|Focusie]]” i „Focusie Historia”.
 
W 2013 roku odznaczony [[Krzyż Zasługi|Srebrnym Krzyżem Zasługi]], brązowym Medalem "Za zasługi dla obronności kraju''"'' oraz odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej” w popularyzowaniu wydawnictw książkowych o tematyce historycznej i patriotycznej<ref>[http://www.prezydent.pl/archiwum-bronislawa-komorowskiego/aktualnosci/ordery-i-odznaczenia/art,1275,odznaczenia-z-okazji-95-lecia-bellony.html Odznaczenia z okazji 95-lecia Bellony], prezydent.pl</ref>. Jako gitarzysta długi czas grał w różnych formacjach rockowych, rozrywkowych i funkowych, m.in. związanymi z klubem Medyk w Warszawie. Przygodę z muzyką zakończył definitywnie koncertami z Krzysztofem Ścierańskim. Żona - Mieczysława Marianna Bartosiński (zm. 1996), syn Robert.
 
== Wybrane publikacje ==