Chmielnicki: Różnice pomiędzy wersjami

W roku 1917 czasowo stacjonował w mieście polski oddział partyzancki [[Feliks Jaworski|Feliksa Jaworskiego]]<ref>[[Zofia Kossak-Szczucka]], [[Pożoga (powieść Zofii Kossak-Szczuckiej)|Pożoga. Wspomnienie z Wołynia 1917-1919]]</ref>.

 

 

Po zakończeniu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] postulowano na [[Traktat wersalski|konferencji w Wersalu]] powrót Płoskirowa do [[II Rzeczpospolita|odrodzonego państwa polskiego]] ze względu na przeważający odsetek ludności polskiej. Pod zarządem polskim w 1920 roku Płoskirów przynależał administracyjnie do [[Okręg podolski|okręgu podolskiego]]. Ostatecznie miasto znalazło się w granicach [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], zaledwie 40 km od nowej granicy państwowej, jednak prężnie działały tutaj organizacje polskie, m.in. klub piłkarski [[PKS Płoskirów]], a w latach 1926–1928 wzniesiono kaplicę katolicką w podmiejskich [[Greczany|Greczanach]], będącą współcześnie główną świątynią rzymskokatolicką miasta{{r|kre}}. Stan ten trwał do czasu rozpoczęcia [[Operacja polska NKWD (1937–1938)|operacji NKWD skierowanej przeciwko Polakom]]. W 1936 roku decyzją bolszewików został zniszczony kościół św. Anny<ref>{{Cytuj | url=http://www.lvivcenter.org/pl/uid/picture/?pictureid=1441 | tytuł=Dawny kościół p.w. Św. Anny, Chmielnicki<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.lvivcenter.org | język=pl | data dostępu=2017-11-22}}</ref>. Od lipca 1941 do marca 1944 roku miasto znajdowało się pod okupacją [[III Rzesza|niemiecką]].