|
|siły2 = {{flaga|YUG|1943}} 17 000
|straty1 = tylko niemieckie:<br/>789 zabitych,<br/>929 rannych,<br/>51 zaginionych
|straty2 = wgwedług nich samych{{doprecyzuj|kogo?}}:<br/>500 zabitych,<br/>1000 rannych
|kod mapy = YUG
|współrzędne =
Wiosną [[1944]] wywiad niemiecki ustalił, że sztab partyzancki wraz z Josipem Brozem Titą stacjonuje w jaskini w pobliżu miejscowości [[Drvar]] na terenie [[Bośnia (region)|Bośni]]. Opracowano plan operacji [[wojska powietrznodesantowe|powietrznodesantowej]], którego celem było ujęcie lub zabicie przywódcy partyzantki [[Komunizm|komunistycznej]]. Zadanie miał wykonać [[500 Batalion Strzelców Spadochronowych SS]] pod dowództwem [[Hauptsturmführer|SS-Hauptsturmführera]] [[Kurt Rybka|Kurta Rybki]]. Spadochroniarzy, przerzuconych drogą powietrzną, miały wspomagać zmotoryzowane oddziały lądowe (m.in. z [[7 Ochotnicza Dywizja Górska SS Prinz Eugen|7 Ochotniczej Dywizji Górskiej SS ''Prinz Eugen'']] i [[373 (chorwacka) Dywizja Piechoty (III Rzesza)|373 (chorwackiej) Dywizji Piechoty]]) nacierające jednocześnie z kilku kierunków ([[Bihać]], [[Bosan]], [[Bosanska Krupa|Krupa]], [[Knin]], [[Livno]], [[Jajce]], [[Kulen Vakuf]]) na Drvar, celem związania walką jednostek osłaniających sztab.
Operację rozpoczęły o świcie [[25 maja]] 1944 roku [[bombowiec nurkujący|bombowce nurkujące]] nalotem na Drvar. Zniszczono stanowiska [[obrona przeciwlotnicza|obrony przeciwlotniczej]], oraz przerwano łączność pomiędzy jednostkami partyzanckimi. W obawie przed dalszymi bombardowaniami opuściły one rejon przyszłego [[desant]]u. Pierwszy rzut niemieckich spadochroniarzy (650 żołnierzy) wylądował ok. godziny 7 rano i niemal natychmiast nawiązał walkę z [[Demokratyczna Federacyjna Jugosławia|jugosłowiańskim]] Batalionem Sztabowym bezpośrednio osłaniającym sztab Tity. W celu wzmocnienia [[Obrona|obrony]] wezwano na pomoc oddział partyzanckiej szkoły oficerskiej przebywający 1500 m dalej. Wkrótce odzyskano łączność z 1 Dywizją Proletariacką oraz V Korpusem NOV, które dostały rozkaz wydzielenia oddziału do uderzenia na spadochroniarzy, a resztą sił miały powstrzymać nieprzyjaciela nacierającego z kierunku Bihacia i Jajców. Około godziny 11 wylądował drugi rzut strzelców spadochronowych [[Schutzstaffel|SS]]. Krytyczną sytuację sztabu partyzanckiego zmieniła dopiero [[kontratak]]ująca 3 Brygada Licka. Chwilowa dezorganizacja w szeregach niemieckich pozwoliła Ticie na wyrwanie się z [[Okrążenie|okrążenia]] i ucieczkę do Ostażewca. Wkrótce spadochroniarze zostali zepchnięci w rejon cmentarza w Drvarze i zmuszeni do przejścia do obrony. Z okrążenia zostali uwolnieni dopiero następnego dnia przez inne jednostki sojusznicze nacierające drogą lądową.
Niemcy ścigali sztab Tity jeszcze przez kilka dni, aż do [[3 czerwca]]. Wtedy to marszałek dotarł do Kurpesu, skąd specjalnie wysłany samolot [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]] zabrał go do [[Bari]]. Stamtąd na [[Wielka Brytania|brytyjskim]] okręcie przedostał się wraz ze sztabem na wyspę [[Vis (wyspa)|Vis]].
W wyniku operacji zginęło 213 żołnierzy niemieckich, 881 zostało rannych, a 51 uznano za zaginionych. Straty jugosłowiańskie szacuje się na ok. 6000 ludzi. Znamiennym jest, że podczasPodczas tej operacji Niemców wspomagały, choć nieformalnie, oddziały [[Królewskie Wojska Jugosłowiańskie w Ojczyźnie|czetników]] generała [[Dragoljub Mihailović|Dražy Mihailovicia]], który, korzystając z okazji, próbował na własną rękę wyeliminować Josipa Broza Titę.
== Bibliografia ==
|
