Żmudź: Różnice pomiędzy wersjami

7 lutego 1322 roku z Królewca wyrusza [[rejza]] krzyżacka na Żmudź, w której uczestniczyli Fryderyk von Wildenberg prowadzący stu pięćdziesięciu braci zakonnych z ziemi chełmińskiej, książęta śląscy [[Bernard świdnicki]], [[Bolko II ziębicki]], [[Wilhelm I (książę Jülich)|hrabia Wilhelm I (V) von Jülich)]] i hrabia Geroldseck oraz panowie: von Lichtenberg i dwóch braci von Phlick z Czech. Wojska krzyżowców wkroczyły na terytorium Wejuki (Vaikiai), [[Rosienie]] i [[Ejragoła]], niszcząc w tych okręgach grody i mordując obrońców oraz pustosząc okolicę. Trzeciego dnia wieczorem ekspedycja dotarła do grodu Pisten (Peštvènai) nad Niemnem, który następnego dnia się poddał<ref name=":0">{{Cytuj |autor = Jaroslaw Gruzla |tytuł = J. Gruzla, Udział książąt śląskich w rejzach krzyżackich na Litwe w XIV w., Rocznik Elbląski 18(2002), s. 68-94. |data dostępu = 2019-10-07 |url = https://www.academia.edu/2472511/J._Gruzla_Udzia%C5%82_ksi%C4%85%C5%BC%C4%85t_%C5%9Bl%C4%85skich_w_rejzach_krzy%C5%BCackich_na_Litwe_w_XIV_w._Rocznik_Elbl%C4%85ski_18_2002_s._68-94 |język = en}}</ref>. W [[1329]] roku [[Jan Luksemburski]] i Krzyżacy z wielkim mistrzem [[Werner von Orseln|Wernerem von Orseln]] oraz 18 tys. żołnierzy krzyżackich wyprowadzili atak na Żmudź. Terenem działań wojennych były obszary nad rzeką Jurą i na wschód od niej do rzeki Anczy. Krzyżowcy zdobyli pięć grodów (Medwiagoła, Sisditen, Castrum Gedemini, Gieguże, Oukaym)<ref name=":0" />. Przeciwko rejzie wystąpił [[Władysław I Łokietek|Władysław Łokietek]] atakując ziemie Zakonu krzyżackiego, co spowodowało wycofanie się krzyżowców i rozpoczęcie wojny przeciwko Polsce.