Archikolegiata w Tumie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Unknown104 (dyskusja | edycje) →II wojna światowa: ort. Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017 |
→Odbudowa: drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
Linia 99:
W roku 1947 rozpoczęto odbudowę kościoła, którą kierował [[Jan Witkiewicz|Jan Witkiewicz Koszczyc]] chociaż był plan by budowlę, ze względu na znaczące zniszczenie, uznać za nienadającą się do odbudowy i rozebrać ją. 20 lipca tego roku [[ordynariusz]] [[Łódź|łódzki]] odprawił we wstępnie oczyszczonych z gruzu murach świątyni pierwszą po wojnie mszę. Postanowiono ją odbudować jako znaczący przykład architektury romańskiej. Przez następne kilkanaście lat trwały prace budowlane.
Istotą koncepcji odbudowy było przywrócenie w maksymalnej możliwości kościołowi pierwotnego stylu, czyli stylu romańskiego, chociaż w nawach bocznych zachowano elementy gotyku. Strop nad nawą główną wykonany jest z [[beton]]u. Rozwiązanie to stabilizuje ściany zapobiegając ewentualnemu zawaleniu się sędziwych murów. Nową więźbę dachową wykonano z żelbetowych więzarów, które pokryte miały zostać [[Dachówka rzymska|dachówką rzymską]], ale ze względu na spękanie obciążonych już murów, zdecydowano o pokryciu dachy [[Gont|gontem]] a potem blachą miedzianą (w tym przypadku jest to całkowicie ahistoryczne pokrycie)<ref>{{Cytuj |tytuł = Odbudowa Rekonstrukcją Pogania |data dostępu = 2019-12-18 |opublikowany = Odbudowa Rekonstrukcją Pogania |url = https://odbudowarekonstrukcjapogania.wordpress.com/ |język = pl-PL}}</ref>. W czasie remontu kościoła odkryto w 1954 r. fundamenty znajdującej się pod nim budowli opactwa benedyktynów.
W 800-lecie pierwszej [[Poświęcenie kościoła|konsekracji]] kościoła, które przypadło w 1961, poświęcono trzy jego ołtarze i przywrócono go do funkcjonowania. Na remont wnętrz nie wystarczyło jednak już pieniędzy i kościół pozostawał przez następne lata nie w pełni wykończony.
| |||