Pałac „Pod Baranami” w Krakowie: Różnice pomiędzy wersjami

 

[[Renesans]]owy pałac powstał w XVI wieku poprzez połączenie dwóch istniejących na jego miejscu gotyckich kamienic, przez ich ówczesnego właściciela [[Ludwik Decjusz|Justusa Ludwiga Decjusza]], sekretarza króla Zygmunta I Starego.

W roku 1577 pałac został zakupiony przez króla [[Stefan Batory|Stefana Batorego]] i w 1579 ofiarowany staroście lanckorońskiemu [[Kasper Bekiesz|Kasprowi Bekieszowi]]<ref>{{Cytuj książkę | autor = | tytuł =Encyklopedia Krakowa | wydawca =Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce =Warszawa – Kraków | rok =2000 | strony =723 | isbn =83-01-13325-2}}</ref>. W tym czasie miał tam mieszkać wielki poeta węgierski [[Bálint Balassi]]. Następnie kamienica przeszła w ręce [[Katarzyna Lubomirska|Katarzyny z Lubomirskich Ostrogskiej]], a następnie w XVII wieku pałac przeszedł na własność książąt [[Radziwiłłowie|Radziwiłłów]], którzy dołączyli do niego jeszcze jedną kamienicę. Kolejnymi właścicielami byli [[Wielopolscy]]. W 1822 zakupił ją Artur Potocki i do rodziny Potockich należała do wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Przeprowadzili oni w 1860 generalny remont pałacu, przy okazji podwyższając budynek o jedno piętro. W latach 1853-54 nad bramą od strony Rynku Głównego pojawiły się charakterystyczne trzy baranie głowy autorstwa [[Franciszek Maria Lanci|Franciszka Marii Lanciego]].