Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła i klasztor Bazylianów w Berezweczu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
→‎Historia i architektura: merytoryczne, przypis
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna
Konarski (dyskusja | edycje)
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna
Linia 68:
 
== Historia i architektura ==
Zespół kościelno-klasztorny dla zakonu bazylianów ufundował w 1637 wojewoda mścisławski [[Józef Korsak]]; [[Kościół unicki|unici]] przejęli w Berezweczu dawny monaster [[Prawosławie|prawosławny]]<ref>{{cytuj książkę | autor = Pawluczuk U. A.| tytuł = Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej| wydawca = Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku| rok = 2007| strony = 25| isbn = 978-83-7431-127-4}}</ref>. Korsak nadał Bazylianom dobra Berezwecz z sześcioma wsiami oraz [[Wierzbołów]] na [[Suwalszczyzna|Suwalszczyźnie]]<ref>{{Cytuj|tytuł=Fundacja Ziemia Dobrzyńska - oficjalna wizyta.Białoruś|data dostępu=2016-04-01|opublikowany=www.fundacjaziemiadobrzynska.pl|url=http://www.fundacjaziemiadobrzynska.pl/aktualnosci/oficjalna%2520wizyta.Bia%25C5%2582oru%25C5%259B.html}}</ref>. W latach 1756-1763 drewniana [[cerkiew (budynek)|cerkiew]] i [[monaster]] zostały zastąpione nowymi obiektami, według projektu architekta [[Antonio Paracca]]<ref>[[Mariusz Karpowicz]], Wileńska odmiana architektury XVIII wieku, Wydawnictwo: Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa 2012, s.55-57, ISBN 978-83-63580-10-0</ref>. Klasztor budowano do 1767 roku.
 
Kościół bazyliański stanowił najwybitniejszy i może najdojrzalszy przykład [[barok wileński|baroku wileńskiego]]. Jego dwuwieżowa fasada została wzniesiona prawie całkowicie przy użyciu form architektonicznych. Zastosowano symetrycznie kształtowane wklęsło-wypukłe płaszczyzny ścian w obrębie każdego z trzech członów fasady co stworzyło efekt jej falowania. To samo wygięcie fasady wyznaczało w planie skośną pozycję wszystkich elementów dźwigających – kolumn, [[filar]]ów i [[pilaster|pilastrów]], [[woluta|wolut]] i prowadziło do całkowitego wyeliminowania geometrycznej płaszczyzny elewacji. Kształt architektoniczny elewacji decyduje o tym, iż fasada kościoła w Berezweczu stanowiła najbardziej konsekwentną realizację rokokowej zasady formowania architektury<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Kębłowski | imię = Janusz | autor = | autor link = | tytuł = Dzieje sztuki polskiej | url = | wydanie = | wydawca = Wydawnictwo Arkady | miejsce = Warszawa | rok = 1987| strony = 152| rozdział = | isbn = 83-213-3146-7| oclc = | doi = | język =}}</ref>.