Wersja z 11:22, 13 sty 2020 edytuj Konarski (dyskusja \| edycje) 11 504 edycje drobne redakcyjne Znacznik: VisualEditor: przełączono ← poprzednia edycja		Wersja z 11:25, 13 sty 2020 edytuj anuluj edycję Konarski (dyskusja \| edycje) 11 504 edycje drobne merytoryczne Znacznik: VisualEditor następna edycja →
Linia 28: '''Antonio Paracca''' (ur. 11 października 1722 w [[Castello Valsolda]]) we [[Włochy\|Włoszech]] – włoski [[architekt]], przedstawiciel późnego [[architektura barokowa w Polsce\|baroku]], w latach 50. XVIII wieku działał na północno-wschodnich terenach [[Rzeczpospolita Obojga Narodów\|Rzeczpospolitej Obojga Narodów]]. Jego rodzicami byli Domenico i Marta (córka Francesca Merlini i Cecylii). Rodzicami chrzestnymi byli Domenico Fontana oraz Anna Maria, matka [[~~Domenico~~Dominik Merlini\|~~Domenica~~Dominika ~~Merlini~~Merliniego]] (ulubionego architekta króla Stanisława Augusta Poniatowskiego).<ref Wname=":0">[[Mariusz ~~1751~~Karpowicz]], ~~roku~~''Wileńska ~~jest~~odmiana ~~wzmiankowany~~architektury ~~jego~~XVIII ~~pobyt~~wieku'', Wydawnictwo: Muzeum Pałac w ~~Warszawie~~Wilanowie, Warszawa 2012, ISBN 978-83-63580-10-0</ref>. Antonio Paracca był nadwornym architektem rodu Platerów mających posiadłości w Inflantach Polskich.▼ W 1751 roku jest wzmiankowany jego pobyt w Warszawie. W Inflantach Polskich kupił majątek w powiecie lucyńskim i ożenił się z Polką pochodzącą z rodziny Małachowskich, z którą miał trzech synów. Dwaj jego synowie służyli w Wojsku Polskim, a trzeci po Powstaniu styczniowym został zesłany przez Rosjan na Syberię.▼ ▲Antonio Paracca był nadwornym architektem rodu Platerów mających posiadłości w [[Inflanty polskie\|Inflantach ~~Polskich~~polskich]] (obecnie na terenie [[Łotwa\|Łotwy]])<ref name=":0" />. ▲W Inflantach ~~Polskich~~polskich kupił majątek w powiecie [[Lucyn\|lucyńskim]] i ożenił się z Polką pochodzącą z rodziny Małachowskich, z którą miał trzech synów. Dwaj jego synowie służyli w Wojsku Polskim, a trzeci po [[Powstanie styczniowe na ziemiach zabranych\|Powstaniu styczniowym]] został zesłany przez Rosjan na [[Syberia\|Syberię]]<ref name=":0" />. '''Główne dzieła:''' * Biblioteka Platerów w Krasławiu * [[Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła i klasztor Bazylianów w Berezweczu\|Kościół w Berezweczu]]<ref name=":0" /> (1756-1763) * Wilno - "Bramka Bazyliańska" przy klasztorze Bazylianów * Kościół w Druji Linia 50 ⟶ 52: == Bibliografia == * Mariusz Karpowicz, ''Wileńska odmiana architektury XVIII wieku'', Wydawnictwo: Muzeum Pałac w Wilanowie, Warszawa 2012, ISBN 978-83-63580-10-0 {{Kontrola autorytatywna}}

Antonio Paracca: Różnice pomiędzy wersjami