Bernardo Morando: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
ilustracja
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 1:
[[Plik:Town Hall in Zamość 2009.JPG|308x308px|thumb|right|Ratusz w Zamościu]]
[[Plik:ZamoscZamość, 29Katedra Zmartwychwstania Pańskiego i św. Tomasza Apostoła - fotopolska.eu (343238).jpg|198x198px|thumb|right|Katedra w Zamościu]]
[[Plik:Braun and Hogenberg Zamość.jpg|thumb|Braun and Hogenberg Zamość]]
[[Plik:Stara brama lubelska.JPG|thumb|Stara Brama Lubelska w Zamościu]]
'''Bernardo Morando''', Bernardino, Morandi (ur. około [[1540]] w [[Padwa|Padwie]] lub [[Wenecja|Wenecji]], zm. w [[1600]] w [[Zamość|Zamościu]]) – [[Włochy|włoski]] architekt, od [[1569]] roku pracujący w [[Polska|Polsce]]. Twórca projektu i do swojej śmierci wykonawca idealnego miasta twierdzy, ''Padwy północy'', perły [[architektura renesansu|renesansu]] – Zamościa.
 
Życiorys
 
W [[Zakład Narodowy im. Ossolińskich|Bibliotece Ossolińskich]] znajduje się rękopis umowy o budowanie Zamościa i zamku w Skokówce (na gruntach tej wsi budowany był Zamość), zawartej [[1 lipca]] [[1578]] roku we [[Lwów|Lwowie]] pomiędzy [[Jan Zamoyski|Janem Zamoyskim]] a architektem.
Linia 12 ⟶ 14:
Przypuszcza się, że Bernardo Morando był autorem projektu dekoracji do premiery dramatu [[Jan Kochanowski|Jana Kochanowskiego]] ''Odprawa posłów greckich'', która odbyła się [[12 stycznia]] 1578 roku w [[Ujazdów (Warszawa)|Ujazdowie]] z okazji wesela Jana Zamoyskiego z Krystyną Radziwiłłówną. Jeżeli to prawda, Morando, oprócz nieśmiertelnej pamięci z tytułu rozwoju polskiej architektury, ma zasługi dla początków polskiego [[teatr]]u nowożytnego.
 
Bernardo Morando był właścicielem dwóch kamienic w Zamościu, w jednej z nich, położonej naprzeciw Bramy Lwowskiej, znajdował się zajazd zwany ''stantią''. W latach [[1591]]–[[1593]] pełnił urząd [[burmistrz]]a Zamościa. Dzięki staraniu Zamoyskiego został również [[nobilitacja|nobilitowany]].

Ożenił się z nieznanego nazwiska Katarzyną, z którą miał sześcioro dzieci. Został prawdopodobnie pochowany w podziemiach zamojskiej kolegiaty. Jego rodzina związała się z Polską i używała nazwiska Morenda pieczętując się herbem Mora, takim jak polscy Murzynowscy. Prawdopodobnie dlatego, że pochodzenie swego nazwiska wywodzili od włoskiego ''il moro'' czyli Maur. Jeden z synów, Gabriel, był wójtem i sędzią w Zamościu, uzyskał doktorat w Padwie i wykładał matematykę w [[Akademia Zamojska|Akademii Zamojskiej]].
 
Nagroda imienia Morando
 
Od 2008 roku przyznawany jest tytuł Zamojska Osobowość Roku MORANDO. Początkowo trzy redakcje: Kroniki Tygodnia, Radia Lublin (w kolejnych edycjach Katolickiego Radia Zamość) i serwisu www.roztocze.net, a od 2013 roku Fundacja im. Bernardo Morando ufundowana przez Piotra Rogalskiego i Roberta Motekę wraz z kapitułą złożoną z rektorów zamojskich uczelni i laureatów ZOR przyznają tytuł osobie, która w poprzednim roku, w znaczący, pozytywny sposób wpłynęła na społeczność Zamościa.