Traktat bytomsko-będziński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Taka forma zapisu nazwiska Stanisława Pawłowskiego jest najpopularniejsza w polskiej historiografii |
dodane linki wewnętrzne i zewnętrzne |
||
Linia 6:
Rozmowy pokojowe toczyły się na granicy [[śląsk]]iej w polskim [[Będzin]]ie i czeskim wówczas [[Bytom]]iu; delegacje przebywały zwykle po swoich stronach granicy. Ze strony polskiej prowadził je [[Andrzej Opaliński (marszałek wielki koronny)|Andrzej Opaliński]], razem z biskupem włocławskim [[Hieronim Rozdrażewski (zm. 1600)|Hieronimem Rozdrażewskim]], [[Stanisław Gostomski|Stanisławem Gostomskim]], [[Janusz Ostrogski|Januszem Ostrogskim]] i [[Jan Zamoyski|Janem Zamoyskim]]; dostojnikom habsburskim przewodniczyli [[Wilhelm z Rožemberku]] i biskup ołomuniecki [[Stanislav Pavlovský|Stanisław Pawłowski z Pawłowic]]. Kardynał [[Klemens VIII|Ippolito Aldobrandini]] (późniejszy papież Klemens VIII) był [[Legat papieski|legatem papieskim]] i [[Mediacje|mediatorem]]. Cesarz [[Rudolf II Habsburg|Rudolf II]] miał wyrzec się układów z [[Carstwo Rosyjskie|Carstwem Rosyjskim]] przeciw Rzeczypospolitej i [[Szwecja|Szwecji]] oraz zaprzestać popierania zwolenników Maksymiliana. Rzeczypospolitej miano zwrócić [[Lubowla (Słowacja)|Lubowlę]], która została zabrana podczas konfliktu. Ponadto cesarz obiecał nie mieszać się w wewnętrzne sprawy Polski i Litwy. Miała zostać odnowiona dawna przyjaźń. Strona polska obiecała także niezwłocznie wypuścić Maksymiliana, który dostał się do niewoli w [[bitwa pod Byczyną|bitwie pod Byczyną]]. Traktat został podpisany przez króla polskiego i cesarza austriackiego oraz wszystkich władców państw habsburskich.
: ''„W dniu 8 marca odbyła się długa narada polskiej delegacji, która miała trwać do północy, a po jej zakończeniu w nocy z 8 na 9 marca na zamku w Będzinie, w obecności kardynała Aldobrandiniego, komisarze polscy podpisali artykuły układu. W tym samym dniu swe podpisy pod tzw. traktatem bytomsko-będzińskim złożyli posłowie cesarscy. Na jego mocy arcyksiążę Maksymilian Habsburg zrzekł się tronu polskiego, Habsburgowie obiecali nie ingerować w sprawy Polski, zobowiązali się zwrócić Polsce Lubowlę, a także obiecali, że nie będą zawierać żadnych układów z Moskwą przeciwko Rzeczypospolitej i Szwecji.”''{{fakt}}
Formalności ze strony polskiej zostały dopełnione w terminie, ociągała się strona przeciwna. Maksymilian zrzekł się tytułu króla polskiego dopiero w 1598 r.
Linia 14:
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę | autor = [[Erazm Rykaczewski]] | tytuł = [https://www.wbc.poznan.pl/publication/922 Relacye nuncyuszów apostolskich i innych osób o Polsce od roku 1548 do 1690. T. 2] | miejsce = Berlin, Poznań | data = 1864 | strony = 38-44}}
* {{cytuj książkę |
[[Kategoria:Traktaty międzynarodowe Austrii]]
| |||