Dom Dobroczynności w Gdańsku: Różnice pomiędzy wersjami

Powstał w 1699 roku z inicjatywy władz Gdańska jako przytułek dla bezdomnych i żebraków, których liczebność wzrosła na skutek wojny ze [[Szwecja|Szwecją]]{{r|fot}}. Zaprojektował go gdański budowniczy [[Barthel Ranisch]]{{r|fot}}. W budynku umieszczano także sieroty{{r|fot}}. W XVIII wieku średnia liczba mieszkańców przytułku wynosiła 250 osób, w związku z czym w 1749 rozbudowano obiekt poprzez dobudowę mniejszego skrzydła{{r|fot}}. Pełnił swą funkcję do 1906 roku, kiedy lokatorów przeniesiono do nowego przytułku we [[Wrzeszcz]]u{{r|fot}}. Dwa lata później w budynku utworzono placówkę medyczną, a w okresie międzywojennym był siedzibą redakcji pisma ''Danziger Volksstimme'', organu prasowego [[Socjaldemokratyczna Partia Wolnego Miasta Gdańska|Socjaldemokratycznej Partii Wolnego Miasta Gdańska]]{{r|fot}}. Obiekt przetrwał [[II wojna światowa|II wojnę światową]]{{r|fot}}. W 1967 został wpisany do [[rejestr zabytków|rejestru zabytków]]{{r|fot}}. W 1993 na ścianie budynku umieszczono tablicę upamiętniającą Hansa Wichmanna, zamordowanego w 1937 przez [[Narodowy socjalizm|nazistów]]{{r|fot}}.

 

 

== Przypisy ==