Claus Schenk Graf von Stauffenberg: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
Znacznik: Wycofane
kasowanie treści ze źródłami
Znacznik: Anulowanie edycji
Linia 66:
W październiku 1943 roku Stauffenberg został dowódcą sztabu Armii Rezerwowej (niem. ''Chef des Stabes beim Befehlshaber des Ersatzheeres'') u Friedricha Fromma, co zapewniło mu udział w naradach sytuacyjnych w kwaterach Hitlera{{odn|Eckelmann|2014}}. Przygotowania do zamachu koordynował z opozycjonistą [[Carl Friedrich Goerdeler|Carlem Friedrichem Goerdelerem]] (1884–1945) i generałem [[Ludwig Beck|Ludwigiem Beckiem]] (1880–1944), pozostając w kontakcie z opozycjonistami skupionymi wokół socjaldemokratów [[Julius Leber|Juliusa Lebera]] (1891–1945) i [[Wilhelm Leuschner|Wilhelma Leuschnera]] (1890–1944) oraz z członkami [[Krąg z Krzyżowej|kręgu z Krzyżowej]], którzy współpracują ze spiskowcami pomimo zaprzestania spotkań kręgu po aresztowaniu [[Helmuth James Graf von Moltke|Helmutha Jamesa Grafa von Moltke]]{{odn|Eckelmann|2014}}.
 
Według planów spiskowców, po udanym przewrocie, dla Stauffenberga przewidziano stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Wojny{{odn|Eckelmann|2014}}. Dwa miesiące przed planowanym zamachem Stauffenberg otrzymał od przymierzanego do roli kanclerza Rzeszy Carla Goerdelera jedenastopunktową listę żądań odnośnie do kształtu przyszłych Niemiec po przejęciu władzy przez spiskowców, która miała być przedstawiona [[Alianci (II wojna światowa)|zachodnim aliantom]]. Obejmowały one: natychmiastowe przerwanie [[Bombardowanie|bombardowań]] niemieckich miast; zaniechanie [[Inwazja (wojskowość)|inwazji]]; unikanie dalszego rozlewu krwi; podtrzymanie niemieckich działań wojennych na wschodzie przy jednoczesnym wycofaniu się z zachodu, północy i południa; [[Okupacja wojenna|nieokupowanie]] Niemiec po wojnie; utworzenie [[Suwerenność|suwerennego]] rządu niemieckiego i uchwalenie własnej konstytucji; współpracę aliantów z Niemcami w zaprowadzaniu pokoju; współudział Niemców w odbudowie Europy ze zniszczeń wojennych; samodzielne rozliczenie i osądzenie niemieckich [[Zbrodnia wojenna|zbrodniarzy wojennych]]; przywrócenie Niemcom praw honorowych; w kwestiach terytorialnych: utrzymanie w granicach Niemiec [[Austria|Austrii]] i [[Kraj Sudetów|Kraju Sudetów]], [[Granica polsko-niemiecka#Granica polsko-niemiecka w okresie międzywojennym|granicę polsko-niemiecką z 1918 roku]] (rok wcześniej Goerdeler postulował, aby granica polsko-niemiecka przebiegała tak jak granica [[Cesarstwo Niemieckie|Cesarstwa Niemieckiego]] z [[Imperium Rosyjskie|Imperium Rosyjskim]] z 1914 roku, a nawet granica [[III Rzesza|III Rzeszy]] z [[Generalne Gubernatorstwo|Generalnym Gubernatorstwem]] z 1940 roku<ref name="postulaty" /><ref>{{Cytuj pismo | autor = Maciej Giertych | tytuł = Plany „dobrych Niemców” |czasopismo = Opoka w Kraju | url = http://opoka.giertych.pl/77.pdf | wolumin = 77(98) | strony = 9 |data = 2011 | wydawca = Liga Polskich Rodzin | miejsce = Kórnik |issn = 505-0890 | cytat = Plan pokojowy Carla Goerdelera z jesieni 1943 r. przewidywał „na wschodzie – z grubsza granice Rzeszy z 1914 r.”. „Z grubsza” czyli z poprawkami. Zapewne chodzi o [[Polski pas graniczny|tzw. pas graniczny, który już nie wchodził do Polski z okresu Rady Regencyjnej w 1918 r., a co przyłączono do Rzeszy w 1939]] (nie należały do GG – [[Suwałki]], [[Płock]], [[Włocławek]], [[Kalisz]], [[Łódź]], [[Wieluń]], [[Sosnowiec]])}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | autor = Wilhelm Ritter von Schramm | tytuł = Beck und Goerdeler. Gemeinschaftsdokumente fur den Frieden 1941-1944 | url = https://ulis-buecherecke.ch/pdf_deutscher_widerstand/goerdeler_und_beck.pdf | wydawca = Gotthold Muller Verlag Munchen | miejsce = Monachium | rok = 1965 | strony = 256-258}}</ref>), [[Autonomia|autonomię]] dla [[Alzacja-Lotaryngia|Alzacji i Lotaryngii]]<ref name="postulaty">{{Cytuj stronę |url = https://histmag.org/Gdyby-Stauffenberg-zabil-Hitlera-11741 |tytuł = Gdyby Stauffenberg zabił Hitlera |autor = Adam Krzemiński |opublikowany = Portal historyczny Histmag.org – historia dla każdego! |data = 2012-01-30 |język = pl |data dostępu = 2020-09-30}}</ref>.
 
Bezpośrednim bodźcem do przeprowadzenia zamachu na Hitlera miała być informacja o rozkazie [[Ernst Kaltenbrunner|Ernsta Kaltenbrunnera]], szefa [[Reichssicherheitshauptamt|Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy]] (niem. ''Reichssicherheitshauptamt'', RSHA), w sprawie zamordowania 40 tysięcy Żydów [[Węgry|węgierskich]] w [[Auschwitz-Birkenau|Auschwitz]], wydanym wiosną 1944 roku{{odn|Mehlhausen|1998|s=32}}. Wobec niepowodzenia wcześnieszych zamachów, Stauffenberg postanowił przeprowadzić kolejny osobiście{{odn|Eckelmann|2014}}. Z początku planował jednoczesne zabójstwo Hitlera, [[Hermann Göring|Göringa]] i [[Heinrich Himmler|Himmlera]]. Próbę podjętą 2 lipca w [[Berchtesgaden]] musiał jednak przerwać, ponieważ w spotkaniach nie uczestniczyli albo Göring albo Himmler{{odn|Wistrich|2001|s=245}}. W obliczu postępów [[Alianci (II wojna światowa)|aliantów]], Stauffenberg zdecydował się działać, nawet jeśli Göring i Himmler nie mogli być celem ataku{{odn|Wistrich|2001|s=144}}.