Zygmunt Bauman: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
Znaczniki: Wycofane Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 70:
Zygmunt Bauman urodził się 19 listopada 1925 roku w rodzinie polskich [[Żydzi|Żydów]], jako syn Zofii i Maurycego<ref name="kat-ipn">{{Cytuj stronę |url=https://katalog.bip.ipn.gov.pl/informacje/54260 | tytuł = Dane IPN – katalog funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa| autor = IPN |język=pl |data dostępu=2018-01-11}}</ref>. Jego rodzina nie była dobrze sytuowana. Choć Maurycy Bauman pracował okresowo jako księgowy, nie radził sobie w tym zawodzie. Żydowskie pochodzenie młodego Zygmunta przysparzało mu w szkole problemów z akceptacją ze strony innych uczniów<ref name=":1">{{Cytuj pismo |nazwisko=Jędrzejek |imię=Michał|tytuł=Wszystkie życia Zygmunta Baumana|url=http://www.miesiecznik.znak.com.pl/biografia-bauman-wszystkie-zycia-zygmunta-baumana/|czasopismo=Miesięcznik Znak |imię2=Mateusz |nazwisko2=Burzyk |język=en|data dostępu=2018-01-10}}</ref>{{refn|grupa=uwaga|Bauman wspominał swoich kolegów: „Obserwowali mnie uważnie, znali moje obyczaje, czekali cierpliwie, bym pojawił się na ulicy, po czym szli za mną krok w krok do szkoły, do sklepu, do biblioteki i z powrotem do domu. Po drodze robili obraźliwe uwagi albo obrzucali mnie pomysłowymi wyzwiskami, często szturchając mnie przy tym, kopiąc czy nawet ciskając kamienie”{{odn|Domosławski|2021|loc=rozdział 1}}.}} Ukończył renomowane poznańskie [[III Liceum Ogólnokształcące im. św. Jana Kantego w Poznaniu|gimnazjum Bergera]], naukę pobierając w [[Getto ławkowe|getcie ławkowym]]{{odn|Domosławski|2021|loc=rozdział 1}}.
Po wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 wraz z rodzicami uciekł do [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckiego]]. Działanie jego rodziny było motywowane koniecznością uratowania się przed działalnością ''[[Einsatzgruppen]],'' które podczas niemieckiej agresji na Polskę mordowały Żydów<ref>{{Cytuj|autor=Best, Shaun,|tytuł=Zygmunt Bauman : why good people do bad things |data=2016 |isbn=9781134791651 |miejsce=London |s=11 |oclc=948791175}}</ref>. Przetrwanie rodzina Baumana zawdzięczała matce, która pracowała jako kucharka w kantynie robotniczej i miała możliwość dokarmiania męża i syna. Ten ostatni zajął się na obczyźnie kontynuacją nauki. Szkołę średnią skończył z wyróżnieniem w 1942 roku<ref name=":1" />; na dyplomie pojawiła się opinia o jego „dużych zdolnościach umysłowych” oraz o tym, że cieszył się „autorytetem i zasłużonym poważaniem”{{odn|Domosławski|2021|loc=rozdział 3.}}. Wstąpił do [[Komsomoł]]u, pracując jako początkujący robotnik w zakładach naprawy taboru kolejowego w Szachunji{{odn|Domosławski|2021|loc=rozdział 3.}}. W 1943 rozpoczął studia na uniwersytecie w [[Niżny Nowogród|
Po zdaniu egzaminu maturalnego w wieku lat dziewiętnastu (1944) wstąpił do [[1 Armia Wojska Polskiego|1 Armii Wojska Polskiego]]<ref>[[Piotr Gontarczyk]], ''Nowe kłopoty z historią. Publicystyka z lat 2005–2008'', Warszawa 2008, s. 67.</ref>. Pełnił funkcję [[Oficer polityczny|oficera polityczno-wychowawczego]], służąc w szeregach [[4 Pomorska Dywizja Piechoty|4 Dywizji Piechoty im. Jana Kilińskiego]]. To właśnie tam niezależnie od swego żydowskiego pochodzenia spotkał się z akceptacją, co miało wpływ na jego dalszą karierę<ref name=":1" />. Wziął udział w [[Bitwa o Kołobrzeg|bitwie o Kołobrzeg]], w której został ranny, oraz w [[operacja berlińska|bitwie o Berlin]]<ref name="bip-ipn" />.
| |||