Akropol ateński: Różnice pomiędzy wersjami

W XIII w. p.n.e., w [[sztuka mykeńska|okresie mykeńskim]], wzgórze zostało ufortyfikowane [[Mur cyklopowy|murem cyklopowym]] o długości 760 m i wysokości 10 m{{odn|Valavanis|2015|s=16}}, który częściowo zachował się w późniejszych strukturach architektonicznych{{odn|Venieri}}. Wzniesiono tu wówczas również pałac z [[megaron]]em{{odn|Encyklopedia PWN}}{{refn|grupa=uwaga|Inne źródła mówią o prawdopodobieństwie istnienia pałacu króla mykeńskiego, ponieważ pozostałości takiej budowli nie zachowały się{{odn|Valavanis|2015|s=16}}.}}.

 

 

Za panowania tyrana Aten [[Pizystrat]]a w latach 561–527 p.n.e. ustanowiono święto upamiętniające narodziny bogini Ateny – [[Panatenaje]], a na wzgórzu zaczęto wznosić pierwsze monumentalne budowle, m.in. dedykowane Atenie Stara Świątynię i hekatompedon, a także sanktuarium Artemidy Brauronii i pierwsze propyleje{{odn|Venieri}}. Do dziś zachowały się fragmenty najprawdopodobniej frontonów proto-Partenonu z pozostałościami rzeźb przedstawiających lwy atakujące woły oraz [[Herakles|prace Heraklesa]]{{odn|Valavanis|2015|s=17}} oraz pozostałości dekoracji wschodniego frontonu Starej Świątyni Ateny ze scenami z [[Gigantomachia|Gigantomachii]] i najprawdopodobniej pierwszym rzeźbiarskim przedstawieniem Ateny na większą skalę{{odn|Valavanis|2015|s=18}}. W sanktuarium znajdowało się wówczas również wiele darów wotywnych, m.in. marmurowe posągi [[Kora (sztuka)|kor]] i koni oraz statuy z brązu i terakoty{{odn|Venieri}}. Na podstawie odnalezionych pozostałości szacuje się, że na wzgórzu stało ok. 200 posągów kor przedstawionych z charakterystycznym [[Archaiczny uśmiech|archaicznym uśmiechem]]{{odn|Valavanis|2015|s=20–21}}.