Myśl namalowania gwiaździstej nocy zajmowała van Gogha wiosną i latem 1888 roku. Zamiar ten artysta wyraził w dwóch listach z kwietnia. W liście do brata wyraził chęć namalowania gwiaździstej nocy z cyprysami, zaś w liście do przyjaciela, [[Émile Bernard|Émile'a Bernarda]] sprecyzował, iż musi to być obraz wykraczający poza rzeczywistość, mający konsolacyjny charakter{{odn|Soth|1986|s=301}}:
{{Cytat
|treść = jesy obraz o nocy w miescie lesko pozdrawiam
|treść = ''Czasem żałuję, że nie mogę zdecydować się pracować więcej w domu i [malować] z wyobraźni. Z pewnością – wyobraźnia to umiejętność, którą trzeba rozwijać, która jako jedyna może nas doprowadzić do stworzenia bardziej wzniosłej i pocieszającej natury, niż to jedno krótkie spojrzenie na rzeczywistość (którą postrzegamy, jak w naszych oczach się zmienia, przechodząc jak błyskawica) pozwala nam dostrzec. Gwiaździste niebo, na przykład – coś, co chciałbym spróbować namalować.''<ref>{{cytuj stronę|url= http://vangoghletters.org/vg/letters/let596/letter.html|tytuł= 596: To Emile Bernard. Arles, on or about Thursday, 12 April 1888.|autor= Van Gogh Museum|język=fr|data dostępu=2013-05-08|cytat= ''Je regrette parfois de ne pas pouvoir me résoudre à travailler davantage chez moi et de fantaisie. Certainement – l’imagination est une capacité qu’il faut développer et elle seule peut nous faire arriver à créer une nature plus exaltante & plus consolatrice que ce que le clin d’oeil seul sur la realité (que nous apercevons changeante, passant vite comme l’éclair) nous fasse apercevoir.– Un ciel étoilé par exemple, tiens – c’est une chôse que je voudrais essayer à faire de même (...)''}}</ref>
