Pieniński Park Narodowy: Różnice pomiędzy wersjami

Ma najwyższy wśród wszystkich polskich parków narodowych wskaźnik nasilenia ruchu turystycznego w przeliczeniu na 1 ha powierzchni. Dla turystów udostępniono 35&nbsp;km szlaków. Zalicza się do nich również stanowiący atrakcję na skalę europejską spływ tratwami przełomem Dunajca (jego trasę można przejść także pieszo [[Droga Pienińska|Drogą Pienińską]]). Dla turystów przygotowano galerie widokowe na [[Trzy Korony (szczyt)|Trzech Koronach]] i [[Sokolica (Pieniny)|Sokolicy]]. Pobliskimi atrakcjami turystycznymi są również ruiny [[Zamek w Czorsztynie|Zamku w Czorsztynie]] i [[Zamek w Niedzicy]]. 53% powierzchni parku to własność [[Skarb państwa|Skarbu Państwa]] (ponad połowa zakupiona jeszcze w czasach II Rzeczypospolitej), reszta to tereny prywatne na których prowadzona jest działalność gospodarcza<ref name=pie />.

 

Potrzebę ochrony przyrody Pienin uznawali już niektórzy starości czorsztyńscy w XVII wieku. W dokumencie z 1625 r. jest tekst: ''las który zowią Pieniny, jest w gruncie miejskim jako potok pieniński idzie, zostawić go w pokoju dla zamnożenia zwierza na potrzebę zamkową, które to Pieniny wyżej pomienione mają bydz spokonie od tych mieszczn od pasenia leśnego dobytku, które mu rąbią, także od wszelakich strzelców jakimkolwiek stawaniem na zwierz, także i od wszelakiego postronnego i pogranicznego człowieka...''<ref name=smol /> Właściwa historia parku sięga 1921 roku, kiedy to z inicjatywy prof. [[Władysław Szafer|Władysława Szafera]] na terenie będącym własnością Stanisława K. Drohojowskiego powstał rezerwat dla ochrony łąk wokół ruin [[Zamek w Czorsztynie|Zamku w Czorsztynie]] (7,5 ha). Pod koniec lat 20. XX w. rozpoczęto wykupy gruntów prywatnych położonych głównie w [[Pieniny Właściwe|Pieninach Środkowych]] w [[Masyw Trzech Koron|Masywie Trzech Koron]], z przeznaczeniem pod utworzenie pierwszego w Polsce parku narodowego. Wstępny projekt opracował prof. [[Stanisław Kulczyński]]. 23 maja 1932 r. podsekretarz stanu [[Wiktor Leśniewski]] podpisał za ministra rolnictwa rozporządzenie o utworzeniu z dniem 1 czerwca 1932 r. z rezerwatu w [[Pieniny|Pieninach]] jednostki organizacyjnej pod nazwą „Park Narodowy w Pieninach”<ref name=pie />. Miał on mieć łącznie z rezerwatem na Zamku Czorsztyńskim powierzchnię 16,5&nbsp;km². Rozporządzenie ukazało się w „Monitorze Polskim” Nr 123 (poz.156)<ref name=monitor />. W 1924 r. zawarto porozumienie z rządem [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]] w sprawie wspólnego utworzenia przygranicznych obszarów chronionych i uregulowania turystyki. Negocjacje prowadził prof. [[Walery Goetel]], warto dodać, że było to pierwsze porozumienie z rządem Czechosłowacji. W 1926 r., gdy wszystkie procedury były już dopięte na ostatni guzik, podejrzewano, że idea utworzenia parku zakończy się fiaskiem, znajdujący się bowiem w trudnej sytuacji finansowej [[Skarb państwa|Skarb Państwa]] odmówił wykupu od prywatnych właścicieli terenów po bardzo wygórowanych cenach, a ci nie mogąc się doczekać sfinalizowania transakcji rozpoczęli rabunkowy wyrąb lasów. W wyniku licznych głosów oburzenia rozpoczęto w końcu wykup gruntów i w sierpniu 1932 r. na obszarze 423 ha proklamowano utworzenie w polskich Pieninach Parku Narodowego, w tym samym też roku powstał [[Pieniński Park Narodowy (Słowacja)|czechosłowacki Pieniński Park Narodowy]]. Jeszcze przed II wojną światową powiększano dalej poprzez wykupy obszar parku, powstały też małe prywatne rezerwaty w [[Małe Pieniny|Małych Pieninach]]<ref name=smol />.