Drohiczyn (Polska): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m zabytki |
m drobne |
||
Linia 51:
Miasto położone jest we wschodniej [[Polska|Polsce]], w południowej części województwa podlaskiego. Przez miasto przebiega droga krajowa nr 62 [[Siemiatycze]] – [[Włocławek]]. Ośrodek usługowy dla rolnictwa; drobne przetwórstwo drzewne i rolno-spożywcze.
==Historia==▼
Historyczna stolica [[Podlasie|Podlasia]]. W [[XI wiek|XI]] w. gród na pograniczu rusko-polskim, w XII-XIII wieku stolica [[Ruś Halicko-Wołyńska|ruskiego]] księstwa drohiczyńskiego, roku przejściowo należał do [[Mazowsze|Mazowsza]] i w końcu [[XIII wiek|XIII]] w. opanowany przez [[Litwa|Litwę]]. [[Prawa miejskie]] otrzymał Drohiczyn w [[1498]] r. z rąk [[Aleksander Jagiellończyk|Aleksandra Jagiellończyka]]. Od [[1520]] r. stolica województwa podlaskiego, Drohiczyn pozostał nią aż do okresu rozbiorów. Od [[1569]] r. miasto zostało włączone do Korony. [[XVI wiek]] to okres największego rozkwitu miasta.▼
Na początku [[XVII wiek|XVII]] w. były w Drohiczynie trzy kościoły, pięć cerkwi i cztery klasztory w tym dwa katolickie. W mieście istniał także szpital, apteka i szkoła. Okres pomyślnego rozwoju miasta przerwał [[potop szwedzki]]. W [[XVIII wiek|XVIII]] w. odnowiono, odbudowano lub wybudowano drohiczyńskie kościoły i klasztory. Pozbawiony dawnej świetności Drohiczyn zasłynął w tym okresie ze wspaniałych szkół: szkółki prowadzonej przez franciszkanów i jezuickiego Colegium Nobillium.▼
[[XIX wiek]] to okres upadku miasta. Drohiczyn przekształcił się w prowincjonalne miasteczko bez perspektyw rozwoju, oddalone od nowych szlaków komunikacyjnych. Liczba mieszkańców z ok. 2000 w [[1775]] r. zmniejszyła się do 835 w [[1857]] r. Na początku [[XX wiek|XX]] w. napływ ludności żydowskiej spowodował, iż liczba jej wzrosła ponownie do 2000. Podczas dwóch wojen światowych miasto ponownie zostało zniszczone, a potem ponownie odbudowane. Dziś Drohiczyn pełni funkcje usługowo-handlowe dla okolicznych wsi, a ze względu na malownicze położenie jest też miejscowością letniskową. Tradycje drohiczyńskich szkół podtrzymują: Wyższe Seminarium Duchowne i Liceum Ogólnokształcące. Od [[1991]] r. Drohiczyn jest siedzibą [[diecezja drohiczyńska|diecezji drohiczyńskiej]]. Znajdują tu się trzy kościoły i jedna cerkiew prawosławna. 10 czerwca 1999 odbyło tu się spotkanie ekumeniczne z Ojcem Świętym [[Jan Paweł II|Janem Pawłem II]].▼
[[Grafika:1212.jpg|250px|thumb|right|Góra Zamkowa]]
Linia 56 ⟶ 63:
[[Image:Kościół pw. Najświętszej Marii Panny w Drohiczynie.JPG|250px|thumb|right|Kościół franciszkanów pw. NMP]]
[[Image:Wnętrze katedry w Drohiczynie.JPG|250px|thumb|right|Katedra pw. św. Trójcy]]
[[Image:Klasztor pw.Wszystkich Świętych w Drohiczynie.JPG|250px|thumb|right|
[[Grafika:Panorama Drohiczyna.jpg|250px|thumb|right|Panorama Drohiczyna]]
[[Grafika:PICT0152.jpg|250px|thumb|right|Widok z Góry Zamkowej]]
[[Image:Drohiczyn.JPG|thumb|250px|Drohiczyn]]
▲==Historia==
▲Historyczna stolica [[Podlasie|Podlasia]]. W [[XI wiek|XI]] w. gród na pograniczu rusko-polskim, w XII-XIII wieku stolica [[Ruś Halicko-Wołyńska|ruskiego]] księstwa drohiczyńskiego, roku przejściowo należał do [[Mazowsze|Mazowsza]] i w końcu [[XIII wiek|XIII]] w. opanowany przez [[Litwa|Litwę]]. [[Prawa miejskie]] otrzymał Drohiczyn w [[1498]] r. z rąk [[Aleksander Jagiellończyk|Aleksandra Jagiellończyka]]. Od [[1520]] r. stolica województwa podlaskiego, Drohiczyn pozostał nią aż do okresu rozbiorów. Od [[1569]] r. miasto zostało włączone do Korony. [[XVI wiek]] to okres największego rozkwitu miasta.
▲Na początku [[XVII wiek|XVII]] w. były w Drohiczynie trzy kościoły, pięć cerkwi i cztery klasztory w tym dwa katolickie. W mieście istniał także szpital, apteka i szkoła. Okres pomyślnego rozwoju miasta przerwał [[potop szwedzki]]. W [[XVIII wiek|XVIII]] w. odnowiono, odbudowano lub wybudowano drohiczyńskie kościoły i klasztory. Pozbawiony dawnej świetności Drohiczyn zasłynął w tym okresie ze wspaniałych szkół: szkółki prowadzonej przez franciszkanów i jezuickiego Colegium Nobillium.
▲[[XIX wiek]] to okres upadku miasta. Drohiczyn przekształcił się w prowincjonalne miasteczko bez perspektyw rozwoju, oddalone od nowych szlaków komunikacyjnych. Liczba mieszkańców z ok. 2000 w [[1775]] r. zmniejszyła się do 835 w [[1857]] r. Na początku [[XX wiek|XX]] w. napływ ludności żydowskiej spowodował, iż liczba jej wzrosła ponownie do 2000. Podczas dwóch wojen światowych miasto ponownie zostało zniszczone, a potem ponownie odbudowane. Dziś Drohiczyn pełni funkcje usługowo-handlowe dla okolicznych wsi, a ze względu na malownicze położenie jest też miejscowością letniskową. Tradycje drohiczyńskich szkół podtrzymują: Wyższe Seminarium Duchowne i Liceum Ogólnokształcące. Od [[1991]] r. Drohiczyn jest siedzibą [[diecezja drohiczyńska|diecezji drohiczyńskiej]]. Znajdują tu się trzy kościoły i jedna cerkiew prawosławna. 10 czerwca 1999 odbyło tu się spotkanie ekumeniczne z Ojcem Świętym [[Jan Paweł II|Janem Pawłem II]].
===Chronologia===
| |||