PZInż 403 Lux-Sport: Różnice pomiędzy wersjami

Aerodynamiczna sylwetka sprzyjała dobrym osiągom. Silnik o pojemności skokowej 3888 cm³ miał moc 97 [[Koń mechaniczny|KM]] przy 3600 obr./min, dając prędkość maksymalną 135 km/h przy zużyciu benzyny 16 l/100 km. Napęd przenoszony był za pośrednictwem czterobiegowej, półautomatycznej, elektromagnetycznie sterowanej [[Skrzynia biegów|skrzyni biegów]] produkcji zakładów [[Cotal]]. Użycie sprzęgła było potrzebne tylko przy ruszaniu z miejsca, pozostałe biegi przełączało się dźwignią przy kierownicy. Podwozie, oparte na solidnej centralnej ramie z dwóch [[Podłużnica|podłużnic]], kryjącej [[Wał (maszynoznawstwo)|wał]], przewody paliwowe i hamulcowe, projektowali inż. inż. [[Mieczysław Dębicki]] i [[Jerzy Dowkontt]], do których później dołączył inż. [[Aleksander Rummel]], który także dokonywał próbnych jazd. Rama rozwidlała się z przodu, tworząc miejsce na blok silnika. Resorowanie odbywało się za pomocą drążków skrętnych, zamocowane podłużnie w połowie samochodu,. wPrześwit czasiebył jazdyregulowany zw fotela kierowcy można było regulować [[Prześwit#Prześwit pojazdu|prześwit]]zakresie od 180 do 230 mm oraz sztywność [[amortyzator]]ów. Auto miało całkowicie niezależne [[Zawieszenie pojazdu|zawieszenie]] na podwójnych wahaczach poprzecznych, identycznych dla czterech kół. Komfort jazdy podnosiło zastosowanie hydraulicznych amortyzatorów podwójnego działania, stabilizatorów, a także szerokiego, niskociśnieniowego ogumienia z [[Stomil-Poznań|poznańskiego „Stomilu”]]<ref name="Płocica"/>.