Edmund Roszak: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Bot poprawia nagłówek artykułu |
Informacje dotyczącą okoliczności śmierci ks. Roszaka podała córka Stanisława Narewskiego - Dorota, w dniu 21 lipca 2024 r. pod dyktando swojego ojca, który w latach 1941 jesień do 1944 roku był łącznikiem zwerbowanym przez granatowego policjanta Józefa Saremaka ps. Kaszuba. Podchorąży Stanisław Narewski spotkał się z organizatorem placówki AK w Jałówce w sierpniu w 1957 r. w miejscu jego późniejszego ukrywania się w Szczecinie, pracował w porcie przeładunkowym. Znaczniki: Wycofane VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 46:
Był synem Jana (pracownika poczty) i Julii z Matuszewskich. W 1919 rozpoczął studia przyrodnicze na [[Wydział Filozoficzny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu|Wydziale Filozoficznym]] [[Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu|Uniwersytetu Poznańskiego]], wkrótce jednak zdecydował się na życie zakonne. Wstąpił do zakonu jezuitów 18 kwietnia 1921 i odbył [[nowicjat]] w [[Stara Wieś (województwo podkarpackie)|Starej Wsi]] koło [[Brzozów|Brzozowa]]. W kolejnych latach uzupełniał studia w dziedzinie filozofii (kolegium w [[Nowy Sącz|Nowym Sączu]], 1923-1926), filologii germańskiej i romańskiej ([[Uniwersytet Wileński]], 1926-1930), teologii ([[Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie|kolegium "Bobolanum"]] w [[Lublin]]ie, uzyskał licencjat świętej teologii). W gimnazjum jezuickim w [[Wilno|Wilnie]] uczył języków niemieckiego i francuskiego. 23 kwietnia 1935 przyjął w Lublinie [[Sakrament święceń|święcenia kapłańskie]]; zwłoka w otrzymaniu święceń wynikała z wieloletniej choroby oczu. Po rocznym pobycie we [[Francja|Francji]] (w ramach trzeciej probacji zakonnej) został skierowany do pracy do [[Pińsk]]a (1937); uczył niemieckiego i francuskiego w prywatnym liceum jezuickim oraz był profesorem [[teologia dogmatyczna|teologii dogmatycznej]] w Wyższym Seminarium Diecezjalnym im. św. Tomasza z Akwinu.
Po wybuchu [[II wojna światowa|wojny]] był przez pewien czas więziony (1940); po uwolnieniu przebywał w Wilnie, a w 1941 został administratorem [[Parafia Przemienienia Pańskiego w Jałówce|parafii Przemienienia Pańskiego w Jałówce]] ([[Powiat wołkowyski|powiat Wołkowysk]]). Cieszył się dużą życzliwością parafian, korzystając ze znajomości języka niemieckiego wielokrotnie skutecznie interweniował u władz.
Starszy brat Edmunda Stanisław<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/stanislaw-roszak | tytuł = Stanisław Roszak | autor = [[Krzysztof Brożek]] | data = 1989–1991 | praca = Polski Słownik Biograficzny | opublikowany = PAN | data dostępu = 2016-11-18}}</ref> był lekarzem
Jest jednym z 122 Sług Bożych, wobec których 17 września 2003 rozpoczął się proces [[Beatyfikacja|beatyfikacyjny]] [[Henryk Szuman i 121 towarzyszy|drugiej grupy męczenników]] z okresu [[II wojna światowa|II wojny światowej]].
| |||