Pedro Sarmiento de Gamboa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 4:
W latach [[1567]]-[[1569]], wspólnie z innym żeglarzem hiszpańskim, [[Álvaro de Mendaña|Álvaro de Mendañą]], podjął wyprawę na Pacyfik z zamiarem odkrycia [[Terra Australis]], tajemniczego południowego lądu, który miał być przeciwwagą dla kontynentów półkuli północnej. Sarmiento, w oparciu o [[Biblia|Biblię]] i opowieści [[Inkowie|inkaskich]] władców, uważał, że ''Terra Australis'' to tajemniczy [[Ofir]] i tereny, z których król [[Salomon (król Izraela)|Salomon]] sprowadzał do [[Izrael]]a złoto. Ląd ten winien był znajdować się gdzieś na zachód od [[Ziemia Ognista|Ziemi Ognistej]]. Jednak wyprawa zamiast nowego kontynentu - posuwając się bardziej na północ - odkryła dla [[Europa|Europejczyków]] [[Wyspy Marshalla]] i [[Wyspy Salomona]] (nazwane tak w nadziei, że mityczna kraina [[królestwo Saby|Szeba]] znajduje się gdzieś opodal), po czym wróciła do Peru. Tu Gamboa uczestniczył w stłumieniu inkaskiego powstania; napisał także historię Inków, popularną literaturę w XVI-wiecznej Europie.
W roku [[1579]], na skutek [[korsarz|korsarskich]] napaści [[Anglia|angielskiego]] żeglarza [[Francis Drake|Francisa Drake'a]] na posiadłości hiszpańskie od Peru po Meksyk, Pedro Sarmiento de Gamboa dostał polecenie przechwycenia - na czele flotylli okrętów - Drake'a w [[Cieśnina Magellana|Cieśninie Magellana]] podczas jego spodziewanej drogi powrotnej do Europy. Drake tymczasem wybrał drogę przez [[Ocean Indyjski]] i wokół [[Przylądek Dobrej Nadziei|Przylądka Dobrej Nadziei]], wobec czego zastawiona nań pułapka nie przyniosła efektu, pozwoliła natomiast Gamboi na dokładne zbadanie i skartowanie cieśniny, co zabrało mu 16 miesięcy.
Po wykonaniu zadania udał się do Hiszpanii, gdzie w roku [[1580]] przedstawił królowi [[Filip II|Filipowi II]] wyniki swych badań. W dwa lata później Sarmiento i Diego Flores de Valdés stanęli na czele kolejnej wyprawy złożonej z 24 statków. Sztorm, który napotkali na [[Atlantyk]]u rozproszył flotę; wiele jednostek zatonęło, Valdés z kilkoma wrócił do Hiszpanii. Tymczasem Gamboa dotarł do Cieśniny Magellana, pokonał ją na czele 4 statków z 64 kolonistami ui w roku [[1584]] założył osiedla ''Rey don Felipe'' i ''Nombre de Jesús''. Obie kolonie zostały w jakiś czas później opuszczone przez głodujących osadników.
W drodze powrotnej do Hiszpanii został schwytany przez Anglików. W [[Londyn]]ie w roku [[1588]] był indagowany przez samą królową [[Elżbieta I|Elżbietę I]]. Po jakimś czasie udało mu się zebrać pieniądze na wykupienie się z niewoli, ale w drodze przez [[Francja|Francję]] został ponownie ujęty i uwięziony. Ostatecznie wykupiony został przez hiszpański dwór królewski w roku [[1590]].
W roku następnym zlecono mu przygotowanie kolejnej wyprawy kolonizacyjnej do Ameryki Południowej, ale zmarł na krótko przed jej wyruszeniem. Pedro Sarmiento de Gamboa wniósł istotny wkład w badania Wysp Salomona, a także w dokładne poznanie Cieśniny Magellana i Ziemi Ognistej. Jego pomiary długości i szerokości geograficznej Peru należały do najdokładniejszych w tamtym okresie czasu.
==Bibliografia==
| |||