Długi dom: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: vi:Nhà dài |
Zlikwidowane slowo 'prehistorycznych', Wikingowie nie zyli w czasach okreslanych jako prehistoria. |
||
Linia 9:
Długie domy nie miały okien, jedynie niewielkie otwory w dachu, którymi wydobywał się dym z ognisk rozpalanych w wiodącym przez środek domu przejściu i używanych zwykle przez kilka rodzin (u Irokezów) lub pojedyncze rodziny (nad Pacyfikiem). W rodzinnych pomieszczeniach po obu stronach korytarza znajdowały się m.in. drewniane platformy do spania i drewniane podłogi. W Ameryce Północnej długie domy budowane były od czasów poprzedzających kontakty [[Indianie Ameryki Północnej|Indian Ameryki Północnej]] z Europejczykami po czasy współczesne, gdy odtwarzane są w [[skansen]]ach i służą jako miejsca spotkań, edukacji oraz tradycyjnych uroczystości lokalnych społeczności [[Tubylczy Amerykanie|tubylczych Amerykanów]] z [[Rezerwat Indian|rezerwatów Indian]].
Podobny typ budownictwa drewnianego znany był od czasów [[neolit|neolitycznych]] także w innych częściach świata, zwłaszcza w zachodniej Europie (Niemcy, Skandynawia, Anglia, Walia, Szkocja, Dania), Azji (długie domy na palach m.in. na [[Borneo]]) i Ameryce Południowej ([[Amazonia]]). Uważany jest często za najstarszy typ stałego budownictwa ludów osiadłych, utrzymujących się przynajmniej częściowo z rolnictwa. Niektóre typy
[[Kategoria:Budowle tubylczych ludów Ameryki]]
|