Odznaka Elżbiety Teresy: Różnice pomiędzy wersjami

Order został ustanowiony w roku [[1750]] w [[testament|testamencie]] wdowy po cesarzu rzymsko-niemieckim [[Karol VI Habsburg|Karolu VI]], Elżbiety Krystyny z książąt [[Braunschweig]] - [[Wolfenbüttel]] ([[1691]] - [[1750]]), która przeznaczyła roczną [[renta|rentę]] w wysokości 16 000 [[floren]]ów w celu rozdzielenia między 20 zasłużonych weteranów-oficerów armii habsburskiej, którzy odsłużyli w szeregach co najmniej 30 lat, osiągnęli rangę [[pułkownik]]a i otrzymali specjalną oznakę orderu. Córka Karola VI i Elżbiety Krystyny , cesarzowa-królowa [[Maria Teresa Habsburg|Maria Teresa]] przetworzyła order w roku [[1771]] w [[fundacja|fundację]] dla 21 weteranów (niem. :''Elisabeth-Theresianische Militärstiftung'', ''Elżbietańsko-Terezjańska Fundacja Wojskowa''), którzy mogli otrzymać order i związaną z nim rentę niezależnie od religii i pochodzenia społecznego:. stworzonoStworzono trzy stopnie orderu, I. dla 6 weteranów, którzy otrzymywali roczną rentę w wys. 1000 [[gulden]]ów, II, dla 8 z rentą 800 guldenów i III. dla 7 z rentą 700 guldenów. Kawalerowie wyznania [[katolik|katolickiego]] mieli obowiązek odmawiać codziennie trzy [[Ojcze nasz]] i trzy [[Zdrowaś Mario]] za duszę śp. Elżbiety Krystyny i na intencję aktualnego panującego, kawalerowie innych wyznań wpłacać co roku trzy [[dukat]]y na pomoc biednym.