Konduktancja: Różnice pomiędzy wersjami

gdzie: l - długość przewodnika, S - pole przekroju poprzecznego elementu, <math>\sigma</math> - konduktywność właściwa materiału.

 

 

<math>G=\frac{2e}{h^2}N </math>,

 

Jak widać w tym wypadku nie ma zależności wprost od geometrii układu, jedynie od ilości otwartych kanałów przewodności. Ilość ta z kolei zależy skokowo od rozmiarów poprzecznych przewodnika. Teorię opisującą to zjawisko podał w 1957 roku R. Landauer.