Schräge Musik: Różnice pomiędzy wersjami

'''Schräge Musik''' — określenie nadane przez propagandę faszystowską muzyce [[jazz|jazzowej]]. Dosłownie ''Schrägeschräg'' oznacza ''niemoralnykrzywy''/''ukośny''/''pochyły'', (w przypadku muzyki również ''podejrzanydziwne/nieczyste brzmienie''). Nazwą tą ochrzczono strzelającą do góry instalację montowaną na [[Nocny myśliwiec|nocnych myśliwcach]] [[Luftwaffe]] podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Pozwalała ona na zbliżenie się i zaatakowanie [[Samolot bombowy|bombowców]] brytyjskich od spodu w miejscu gdzie nie było defensywnego uzbrojenia, a zauważenie myśliwca było mało prawdopodobne.

Pierwsze operacyjne użycie systemu Schräge Musik miało miejsce w nocy 17 sierpnia 1943 podczas nalotu samolotów [[Royal Air Force|RAF]] na [[Peenemünde]]. Atak odbył się w trzech falach, ale tylko ostatnia z nich, spotkała się z nocnymi myśliwcami. Piąta grupa bombowa i szósta kanadyjska grupa straciły łącznie 29 ze 166 bombowców. Łącznie podczas operacji RAF stracił 40 maszyn: 23 [[Avro Lancaster|Lancastery]], 15 [[Handley Page Halifax|Halifaxów]] i 2 [[Short Stirling|Stirlingi]].

[[Grafika:Fw189 1.jpg|thumb|300px|Fw 189 z jednym karabinem systemuw układzie Schräge Musik]]

[[Grafika:Me 110 SM.jpg|thumb|300px|Me 110 z dwoma karabinami systemuw układzie Schräge Musik]]

Podobne systemy testowano także w myśliwcach dziennych, do najbardziej znanych należy ''SondergeräteSondergerät 113A'', znane szerzej jako [[Jägerfaust]].

Załoga zaatakowanego przez myśliwiec z systemem Schräge Musik bombowca była zazwyczaj kompletnie zaskoczona, gdyż zdawała sobie sprawę z obecności myśliwca dopiero w momencie ataku, nie mając szans na wykrycie przeciwnika przed atakiem przez uważną obserwację. Po zorientowaniu się, że niemieckie myśliwce nocne atakują od dołu przez analizę uszkodzeń samolotów które zdołały powrócić do bazy, Alianci podjeli serię przeciwdziałań, z początku mało skutecznych. Tak więc na niektórych bombowcach dodano okno pozwalające na obserwację sektoru z którego atakowały niemieckie myśliwce, na innych dodano dolną wieżyczkę (wcześniej usuniętą z bombowców z podowupowodu małej skuteczności) umożliwiającą jego ostrzał. Pod koniec 1943 wprowadzono modyfikację radaru H2S używanego do wytworzenia mapy radarowej terenu pod bombowcem. Modyfikacja ta, pod kryptonimem "Fishpond", była w stanie wykryć niemiecki myśliwiec przygotowujący się do ataku z użyciem Schräge Musik. Na wiosnę 1944 większość bombowców miało zainstalowany ten system, co obniżyło skuteczność niemieckich ataków. Fishpond nie był doskonałym przeciwśrodkiem gdyż na przykład powodował wiele fałszywych alarmów gdy wykrywał inne bombowce (choć te można było zwykle odróżnić od niemieckich myśliwców jeśli leciały równolegle i nie próbowały się zbliżyć). Ponadto radar H2S nie był zwykle włączony przez cały czas lotu, a tylko przy zbliżeniu się do celu, ponieważ Alianci zdawali sobie sprawę że niemieckie myśliwce miały urządzenia ("Naxos") które mogły naprowadzić je na jego emisje.