Idea wyzwolenia poprzez miłosne oddanie po raz pierwszy pojawia się w kulcie [[Waruna|Waruny]] (boga opisanego w [[Rygweda|Rygwedzie]]).
==BhagavadBhagawad Gita==
[[BhagavadBhagawad Gita]] jest źródłem natchnienia dla wielu grup religijnych oraz inspiracją dla wielu filozofów, jednak poza tym wszystkim stanowi ona "kamień węgielny" [[teizm]]u bhakti, a szczególnie wisznuizmu. [[Kryszna]] stwierdza tam, że miłość oraz czyste intencje są największą siłą wspomagającą jego wielbicieli na duchowej drodze do [[moksza|wyzwolenia]]. Jest to bardzo zwięzła i jednocześnie wszechstronna informacja o nastawieniu do świata [[bhakta|bhakty]] (wielbiciela), niezależnie od czczonej przez niego formy Boga.
W rozdziale BhagavadBhagawad Gity pt. ''Bhakti Joga'' można przeczytać słowa Kryszny: ''"[...] kto Mnie wielbi, oddając Mi wszystkie swoje czyny, i w pełnym oddaniu Mnie się powierza, pełniąc służbę oddania i zawsze medytując o Mnie, pogrążywszy swój umysł we Mnie – tego, o synu Prithy, szybko wyzwalam z oceanu narodzin i śmierci. Skoncentruj swój umysł na Mnie, Najwyższym Osobowym Bogu, i całą swoją inteligencję pogrąż we Mnie. W ten sposób bez wątpienia zawsze będziesz żył we Mnie."'' (BhagavatBhagawad Gita, rozdział 12, wersety 6-8)
Bhakti w odróżnieniu od innych szkół filozoficznych nie działa w sposób, który ma nakłonić ludzi do zmiany sposobu myślenia. Bhakti odwołuje się głównie do pozytywnych [[emocja|emocji]] (szczególnie [[miłość|miłości]]) starając się ukierunkować i zaangażować je w proces [[samorealizacja|samorealizacji]].
