Władcy Aragonii początkowo zaakceptowali objęcie tronu królestwa Majorki (które prócz [[Baleary|Balearów]] składało się z hrabstwa Roussillon i Cerdanya oraz Montpellier) przez Jakuba III, zwłaszcza, że nowy król Majorki złożył im hołdy [[lenno|lenne]] – w 1327 Jakubowi II Sprawiedliwemu, a w 1329 jego następcy [[Alfons IV Łagodny|Alfonsowi IV]]. Dodatkowo, w [[1336]] Jakub III poślubił córkę Alfonsa IV – Konstancję.
Jednakże syn i następca Alfonsa IV, [[Piotr IV Aragoński|Piotr IV]] (zwanemuzwany Ceremonialnym, panował 1336-1387) postanowił prowadzić politykę ekspansji, co wiązało się z koniecznością zajęcia Balearów, będących ważnym ośrodkiem handlu w zachodniej części basenu [[Morze Śródziemne|Morza Śródziemnego]]. Piotr IV z poparciem papieża oskarżył Jakuba III o [[felonia|felonię]] i w [[1342]] zorganizował sfingowany proces. Wyrok wydany pod nieobecność Jakuba był dla niego druzgocący – został uznany za winnego złamania przysięgi lennej i pozbawiony wszelkich posiadłości. Takie orzeczenie dało Piotrowi IV prawny pretekst do najazdu na Królestwo Majorki. Aragońska inwazja miała miejsce w [[1343]], Jakub został pokonany w bitwie pod Santa Ponca, po czym [[1344|rok później]] uciekł na kontynent, by następnie zaoferować Aragończykowi hrabstwa Roussillon i Cerdanya. Piotr IV, którego celem było podbicie wszystkich ziem królestwa Majorki, nie zgodził się z propozycją Jakuba, oferując mu jedynie pieniężne odszkodowanie za utracone ziemie. Wtenczas Jakub podjął nieudaną wyprawę na hrabstwo Cerdanya, gdzie poniósł kolejną klęskę. Zawiódłszy się na królu [[Francja|Francji]], będącym tradycyjnym przeciwnikiem Aragonii, Jakub postanowił szukać innych sojuszników dla swej sprawy, z tego powodu wziął w 1346 udział w [[bitwa pod Crecy|bitwie pod Crecy]] po stronie króla [[Anglia|Anglii]], jednak nic u niego nie wskórał i by zdobyć środki pieniężne na zorganizowanie kolejnej wyprawy sprzedał królowi Francji [[Filip VI|Filipowi VI]] prawa do [[Montpellier]]. Dysponując pieniędzmi Jakub przedsięwziął tragiczną w skutkach wyprawę na Majorkę. Miało to miejsce w [[1349]], po wylądowaniu na wyspie doszło [[25 października]] pod [[Lluchmayor]] (Llucmajor) do bitwy oddziałów Jakuba z wojskami aragońskimi. Wojska Jakuba, źle zorganizowane i wyposażone, doznały całkowitej klęski, a sam Jakub zginął podczas bitwy.
