Sfaleryt: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Ohtnim (dyskusja | edycje)
m ujednoznaczniono wiki, Replaced: RysaRysa
Stepa (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
[[Image:Sphalerite2USGOV.jpg|thumb|150px250px|right|Sfaleryt]]
[[Image:Sphalerite4.jpg|150px250px|thumb|sfaleryt- kryształy szkieletowe]]
[[Image:Sfaleryt i galena Olkusz.jpg|150px250px|thumb|sfaleryt (żółty i brązowy) i galena]]
[[Plik:Sphalerite-JR.jpg|thumb|250px|right|[[Kryształ]] sfalerytu]]
 
'''Sfaleryt''' ('''blenda cynkowa''') - [[minerał]] z gromady [[siarczek|siarczków]]. Bardzo pospolity i szeroko rozpowszechniony.
 
Nazwa pochodzi od gr. ''sphaleros'' = zwodniczy, niepewny, podstępny, złudny; nawiązuje do kłopotów jakie sprawia minerał przy identyfikacji (dopiero w XVIIw[[XVII w.]] określono, że jest to [[kruszec]] cynku[[cynk]]u).
 
== Właściwości==
Linia 17 ⟶ 19:
*[[Rysa (mineralogia)|Rysa]] - [[żółty|żółta]]
 
Tworzy kryształy izometryczne (tetraedry[[tetraedr]]y lub dwunastościany rombowe), często występują zbliźniaczenia oraz charakterystyczne prążki na ścianach kryształów. Występuje w formie [[skupienia minerałów|skupień]] zbitych, ziarnistych, pylastych ( - brunckit), nerkowatych, naciekowych i skorupowych. Razem z [[wurcyt]]em stanowi odmianę polimorficzną siarczku cynku. Jest kruchy, przezroczysty, zawiera domieszki żelaza, [[kadm]]u, [[mangan]]u, [[talk]]u, [[ind]]u, [[ołów|ołowiu]], [[srebro|srebra]].
 
Tworzy kryształy izometryczne (tetraedry lub dwunastościany rombowe), często występują zbliźniaczenia oraz charakterystyczne prążki na ścianach kryształów. Występuje w formie [[skupienia minerałów|skupień]] zbitych, ziarnistych, pylastych ( - brunckit), nerkowatych, naciekowych i skorupowych. Razem z [[wurcyt]]em stanowi odmianę polimorficzną siarczku cynku. Jest kruchy, przezroczysty, zawiera domieszki żelaza, [[kadm]]u, [[mangan]]u, [[talk]]u, [[ind]]u, [[ołów|ołowiu]], [[srebro|srebra]].
 
== Odmiany ==
Linia 48 ⟶ 49:
Dawniej, gdy [[cynk]] nie był znany, górnicy sascy nazywali sfaleryt ''blendą'', czyli rudą, która mami i zwodzi - obiecuje [[metale (chemia)|metal]] a nie daje go.
 
Nawet słynny specjalista górniczy [[Agricola]] w [[XVI wiek]]u uważał sfaleryt za kruszec [[ołów|ołowiu]]. Dopiero w [[XVIII wiek]]u [[Szwecja|szwedzki]] chemik Brandt rozpoznał w nim ważny kruszec [[cynk]]u.