Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Świebodzicach: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Lokomotiv7 (dyskusja | edycje) m drobne merytoryczne |
Lokomotiv7 (dyskusja | edycje) drobne merytoryczne |
||
Linia 25:
|www =
}}
'''[[Parafia]] [[Piotr Apostoł|śś. Apostołów Piotra]] i [[Paweł Apostoł|Pawła]]''' w [[Świebodzice|Świebodzicach]] znajduje się w [[dekanat|dekanacie]] [[dekanat Świebodzice|świebodzickim]] w [[diecezja świdnicka|diecezji świdnickiej]]. Była [[erygacja|erygowana]] [[2 sierpnia]] [[1952]] r. Jej [[proboszcz|proboszczem]] jest [[ksiądz|ks.]] Jan Mrowca. W latach 1953-1989 proboszczem parafii był ks. Józef Lach. Do 1945 r. kościół był parafią ewangelicką, ale do 1952 r kościół był kościołem filalnym Parafii Św Mikołaja.
==Kościół== Kościół ten został zbudowany w latach 1776-1778 wg projektu Ch. Schultza. Kościół posiada dwa ołtarze boczne Serca Jezusowego i Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, do której w środy odbywa nowenna. Posiada trzy nawy w tym dwie boczne. Strop jest płaski, wsparty na rozczłonkowanych filarach. Późnobarokowy [[ołtarz]], [[organy]] i [[klasycyzm|klasycystyczna]] ambona pochodzą z XVIII w. Świątynia ta stanowi jeden z nielicznych w okolicy obiektów zabytkowych w stylu klasycystycznym. Obok kościoła znajduje się plebania z końca XIX wieku. Została zbudowana z cegły klinkierowej z [[lukarna|lukarnami]] w części strychowej. Jest to jedyny budynek w mieście z tzw. ,,studnią", która jest rodzajem małego podwórka w środku budynku. Jednak nie spełnia ona funkcji podwórka lecz kanału wentylacyjnego. ==Opis H. Lutscha==
Świątynię tak opisuje w końcu XIX w. H. Lutsch:
''Kościół ewangelicki powstał w latach 1776-79; wybudowany został na miejscu domu modlitwy z 1741 r. jako murowana budowla przez mistrza szkoły Langhansa, który w stylu swej epoki wzniósł odważną, szczególnie oryginalną oprawę przestrzenną, podczas gdy pojedyncze formy są tu mało znaczące. Rzut świątyni to prostokąt na nawy dwoma rzędami kolumn, długi na dziewięć osi, w partii trzech kolumn wyznaczono transept, mało wybiegający przed ściany bryły. Przed ramionami transeptu umieszczono hale wejściowe, mocno wysunięte przed nawę poprzeczną. Do zachodniej ściany świątyni przylega potężna wieża dzwonów. Wbudowane w nawy boczne empory słuchaczy ciągną śię półokrągło w stronę transeptu, godny uwagi jest także strop niesiony przez kolumny empor, na których umieszczona jest trójdzielna balustrada z mocno wyładowanym górnym elementem. ściany zewnętrzne otwierają się do empor przez niskie i wysokie rzędy okien zamkniętych łukiem eliptycznym. W 1898 r. wybudowano na świątyni nową wieżę.''
==Organy==
W 1786 r. organistą został Engler, który często grywał również na zamku Książ. Książę był człowiekiem bardzo muzykalnym i być może pod wpływem Englera postanowił ufundować organy dla kościoła. Był to instrument niewielki- zdatny tylko do akompaniamentu. Engler był człowiekiem wysoko ceniącym muzykę- i to nie tylko z racji wykonywanego zawodu- stworzył więc chór złożony z 30 śpiewaków, a na niewielkich organach dawał wspaniałe koncerty. Stały się one tradycją i przychodzili na nie ludzie nie tylko z miasta, ale i z okolicy. Engler zmarł. Hochbergowie byli jednak ludźmi znającymi i lubiącymi muzykę. Dlatego postanowili ufundować kościołowi organy koncertowe. W 1852 r. Christian Gotlib Schlag- organomistrz z Turyngi, osiadły w [[Świdnica|Świdnicy]], rozpoczął budowę nowych organów. Powstał instrument trzydziestogłosowy. W 1864 r. Schlag go rozbudował dodając 9 głosów. Organy liczyły więc 39 głosów i 3000 piszczałek. Przyjeżdżali na nich grać najlepsi muzycy ze Śląska i nie tylko. Częstym gościem na tych koncertach był sam książę.
| |||