Bonda: Różnice pomiędzy wersjami

Typowa wioska składa się z luźno rozrzuconych w terenie chat, obrośniętych dookoła drzewami mango i jack-fruit. Chaty są okrągłe, zbudowane z prętów bambusa pokrytych wyschniętą gliną i mułem. Dach jest stożkowy, pokryty strzechą z trawy. Dookoła chaty biegnie weranda. Nie ma okien a wejście do chaty jest tak niskie , że każdy wchodzący musi schylić głowę. W chacie śpią jedynie dorośli i małe dzieci. Nastolatki od 9 roku życia śpią w oddzielnych dla dziewcząt i chłopców zbiorowych wioskowych sypialniach. W porze deszczowej lub zimie chłopcy odwiedzają sypialnie dziewcząt z innych wiosek, znajdując sobie w końcu odpowiednią żonę. Odwiedzanie sypialni dziewcząt ze swojej wioski jak i małżeństwo w obrębie swojej wioski jest tabu.

== Strój ==

To co najbardziej rzuca się w oczy jeśli chodzi o Bondów to ich strój. Mężczyźni używają jedynie przepasek biodrowych oraz kawałka tkaniny przechodzącej ciasno między udami i przymocowanej do psa biodrowego zarówno z przodu jak i z tyłu. Kobiety noszą spódniczki zwane „ringa”, które tkają własnoręcznie na prymitywnych krosnach, są one bardzo kuse sięgające zaledwie ud. Mężczyżni jak i kobiety górną część ciała mają nagą. Kobiety noszą jedynie olbrzymią ilość (ok.200) naszyjników z paciorków, które przykrywają piersi. Kobiety mają całkowicie ogolone głowy i nakładają na nie przepaski zrobione z trawy i paciorków. Na szyjach noszą aluminiowe obręcze w liczbie od 8 do 10. Na każdym przedramieniu posiadają po 5-6 mosiężnych bransolet. Idąc na cotygodniowy targ kobiety nakładają na ramiona pelerynki. Mężczyźni już zaczynają nosić szorty i koszule, natomiast ubiór kobiet nie zmienił się od wieków a to z powodu tabu nałożonego ,jak głosi tradycja , przez boginię Sitę , żonę Ramy. Według powszechnie znanej wśród Bondów legendy, Rama podczas swego wygnania ukrywał się w kraju Bondów. Pewnego razu Sita kąpała się nago w strumieniu a kobiety Bondo, które właśnie przyszły po wodę(jeszcze wtedy ubrane), zaczęły się z niej naśmiewać. Sita poczuła się obrażona i rzuciła na nie klątwę, aby od tej pory chodziły nago z ogolonymi głowami , aby inni mogli się z nich śmiać a jakakolwiek próba odstępstwa od tabu ma się skończyć dla nich nieszczęściem. Kobiety zdały sobie sprawę ze swego błędu i zaczęły błagać Sitę o przebaczenie i cofnięcie tego przekleństwa. Ale to zaklęcie było nie do cofnięcia. W tej sytuacji Sita oderwała kawałki tkanin ze swojego odzienia i dała je kobietom aby mogły ukryć swą nagość. Od tego czasu kobiety Bondo muszą nosić tak skąpe odzienie. Miejsce, gdzie to wydarzyło istnieje w pobliżu wsi Mudulipada i jest znane jako Sita Kunda.

 

== Gospodarka ==

 

Głównym środkiem utrzymania Bondów jest rolnictwo. Małżeństwo uprawia przeciętnie 0,3-0,4 ha ziemi, stosując technikę żarowo-odłogową tj. działkę uprawia się przez 3-4 lata a następnie pozostawia się ją w ugorze przez kolejne 2-3 lata. Po tym okresie wypala się pole a otrzymany w ten sposób popiół stanowi doskonały nawóz. Sieje się głównie proso i manneczkę. Na działkach tuż przy chacie sadzi się kukurydzę, tykwę, chili, cebulę i tytoń. Ze zwierząt hoduje się świnie i krowy. Krowy nie hoduje się dla mleka ale jako środek płatniczy przy kupowaniu żony. Świnie są sprzedawane lub zabijane podczas różnego rodzaju świąt i tylko wtedy jada się mięso. Na codzień jada się rodzaj kleiku zrobionego z gotowanego prosa lub manneczki z dodatkiem warzyw i suszonej ryby. Jada się również ślimaki, mrówki białe i czerwone oraz koniki polne. Stosunkowo niewielkim uzupełnieniem diety są efekty męskich polowań. Główną myśliwską bronią jest bambusowy łuk. Używa się dwa rodzaje grotów do strzał, metalowe dla zwierzyny grubej oraz w postaci drewnianej gałki – na ptaki. Poza łukiem mężczyzna nigdy nie rozstaje się ze swoim nożem. Jest on bardzo charakterystyczny, spiczasta 20cm klinga zakończona rączką w kształcie łuku, pierwotnie była robiona z kła niedźwiedzia lub dzika a obecnie głównie aluminiowa. Nóż nosi się z tyłu zatknięty za pas biodrowy. Trzecią męską czynnością poza rolnictwem i polowaniem jest niestety wytwarzanie napojów alkoholowych. Przede wszystkim wino palmowe otrzymywane poprzez fermentację soku palmy sago. Każdy dorosły mężczyzna posiada kilka palm, z których czerpie ów napój, po wypiciu którego staje się nieprzewidywalny w swych reakcjach. Innym rodzajem alkoholu produkowanego przez Bondów jest piwo z prosa lub manneczki. Jest to nieprzezroczysty specyfik o barwie kawy z mlekiem. Trzecim napojem a jednocześnie najbardziej wyrafinowanym jest rodzaj niskoprocentowej wódki pędzonej z kwiatów drzewa Mahua. Jest to klarownie czysty napój o smaku wytrawnego białego wina. Wino palmowe Bondowie używają do celów własnych, natomiast piwo z prosa i wódkę z kwiatów Mahua sprzedają na cotygodniowym targu. Powyższe napoje są głównymi artykułami handlowymi mężczyzn. Kobiety natomiast przynoszą na targ miotły, owoce takie jak: jackfruit, mango, daktyle, banany, warzywa i zebrane w dżungli jagody. Wszystko to wymieniają na sól, suszoną rybę i ozdoby. Handel jest w połowie wymienny, choć pieniądz nabiera coraz większego znaczenia.

 

== Zwyczaje ==

 

Chłopiec ukończywszy 10 rok życia ma prawo poszukać sobie żony. Przy łączeniu par, żona bywa 5 – 15 lat starsza. Tłumaczy się to tym, że ktoś musi utrzymać kobietę nawet wtedy gdy jest stara i niezdolna do pracy. Rodzice przyszłego małżonka z reguły płacą za żonę swego syna. Opłata jest w wysokości jednej krowy. Zwykle ceremonia zaślubin odbywa się w miesiącu Push (styczeń-luty) kiedy ludzie są względnie wolni od rolniczej aktywności. Określonego dnia kilka kobiet spokrewnionych z chłopcem idzie do wioski panny młodej, gdzie są goszczone przez rodziców dziewczyny. Następnego dnia zabierają panną młodą i orszak rusza do wioski chłopca. Po dotarciu do chaty rodziców chłopca, spryskuje się dziewczyny stopy wodą z kurkumą na znak godnego przyjęcia a szaman wioskowy (Dishari) błogosławi ją. Młodą parę wprowadza się do chaty i zamyka się drzwi. Po chwili chatę się otwiera i pozwala się im wyjść. W istocie ten moment uwięzienia stanowi chwilę zawarcia związku małżeńskiego. Następnie jest uczta weselna, w której biorą udział wszyscy mieszkańcy wioski. Zdarzają się wśród Bondów rozwody, których powodem jest niewierność żony, natomiast bezpłodność czy starość nie jest wystarczającym powodem. O rozwodach jak i innych spornych wioskowych sprawach rozstrzyga rada starszych pod przewodnictwem Naika (wodza). Naik jest wybierany przez społeczność wioskową na okres 3 lat i właściwie poza przewodniczeniem radzie starszych nie ma on innej władzy. Z kolei naikowie wszystkich wiosek wybierają wodza wszystkich Bondów. Jego kadencja jest również 3-letnia. Nazywa się on Badnaik lub Raja(Radża) i rezyduje w Mudulipada.

Pogrzeby odbywają się poprzez spalenie ciał na stosach. Bondowie wierzą, że w chwili śmierci dusza opuszcza ciało a naczelne bóstwo Bondów, Patkhanda Mahaprabhu rozsądza czy dusza dołączy do duchów przodków czy będzie istnieć jako duch demon. Według Bondów Patkhanda Mahaprabhu żyje w niebie a na ziemi zastępuje go Singi Arke – miecz ukryty w dziupli świętego drzewa banian w Mudulipada. Pochodzenie tego miecza nie jest do końca jasne. Jedna z legend odnosi się, jak w przypadku stroju kobiet Bondo, do pobytu Ramy w ich kraju. Wzgórza Bondów były wtedy pokryte jeszcze gęstszym lasem niż obecnie z olbrzymią ilością dzikich zwierząt zagrażającymi ludziom. Brat Ramy Lakhman widząc, że Bondowie nie mają żadnej broni do obrony przed dzikimi bestiami, poprosił swego brata aby dał im coś do obrony i wtedy właśnie Rama dał Bondom miecz, który obecnie reprezentuje Patkhandę.