Yukimura Sanada: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Xqbot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: pt:Sanada Yukimura
Iciak (dyskusja | edycje)
m lit.
Linia 6:
Był drugim synem Sanady Masayukiego i młodszym bratem [[Sanada Nobuyuki|Sanady Nobuyukiego]]. Jego żoną była córka [[Otani Yoshitsugu]], miał też konkubinę, będącą córką [[Toyotomi Hidetsugu]]. Miał dwóch synów, [[Sanada Daisuke|Daisuke]] (Yukimasa) i Daihachi (Morinobu) oraz kilka córek.
 
W [[1575]] Sanada Masayuki(真田昌幸)stracił dwóch starszych braci w czasie [[Bitwa pod Nagashino|bitwy pod Nagashino]]. Masayuki, poprzednio będący wasalem Takedy Shingena(Shingena (武田信玄)i [[Takeda Katsuyori|Takedy Katsuyoriego]](武田勝頼), odziedziczył klan Sanada i udał się do [[Zamek Ueda|zamku Ueda]]. Razem z nim wyruszył Yukimura, także przyjmując nazwisko Sanada.
 
Do [[1582]] połączone siły klanów [[Oda]] i [[Tokugawa]] zniszczyły klan [[Takeda]]. Sanada początkowo poddali się [[Oda Nobunaga|Odzie Nobunadze]](織田信長), ale po [[Incydent w świątyni Honnōji|wydarzeniach w świątyni Honnōji]](本能寺の変) ponownie stali się niezależni, dryfując pomiędzy silniejszymi [[daimyō]] takimi jak [[Klan Uesugi|Uesugi]], [[Późny klan Hōjō|Hōjō]] i Tokugawa. Ostatecznie klan Sanada został wasalem [[Toyotomi Hideyoshi|Toyotomiego Hideyoshiego]] (豊臣秀吉). W tym okresie Hideyoshi traktował Yukimurę z nadzwyczajną troską i gościnnością. Jego sympatia przejawiała się między innymi z tym, że Yukimura otrzymał prawo używania nazwiska Toyotomi, będącym w tym okresie klanem [[Kampaku|Kanpaku]] (関白). Z tego powodu czasem nazywano go Toyotomi Saemon-no-suke Nobushige (豊臣左衛門佐信繁), on sam także niekiedy używał tego imienia.
 
W [[1600]] Tokugawa Ieyasu zbierał grupę daimyō, aby zaatakować [[Uesugi_Kagekatsu|Uesugiego Kagetasu]]. Klan Sanada również się podporządkował, ale gdy [[Ishida Mitsunari]] zdecydował się wystąpić przeciwko Ieyasu, Masayuki i Yukimura dołączyli do armii zachodniej, podczas gdy starszy brak Yukimury, Nobuyuki (真田信之, początkowo 真田信幸), przyłączył się do wschodniej armii. Istnieje wiele teorii na temat prawdziwych motywów decyzji Masayukiego i Yukimury, ale najwyraźniejsze są dwie opinie. Według pierwszej z nich, Masayki podjął decyzję (z którą zgodził się Yukimura), aby postawić wszystko na jedną kartę i przyłączyć się do słabszej ze stron. Jeśli wygraliby bitwę, rodzina Sanada zyskałaby na znaczeniu. W drugiej z teorii miało to stanowić zabezpieczenie; Masayuki, Yukimura i Nobuyuki przedyskutowali sytuację,; gdy Ieyasu zażądał od nich jasnego określenia pozycji, podjęli decyzję o osobnym przyłączeniu się do obu stron. W ten sposób bez względu na wynik bitwy rodzina Sanada miała przetrwać.
 
Sanada wycofali się i ufortyfikowali Zamekzamek Ueda. Gdy [[Hidetada Tokugawa|Tokugawa Hidetada]] maszerował z liczną armią na [[Nakasendō]], Sanada stawili opór i byli w stanie stawić czoło siłom Hidetady (40000 ludzi) posiadając tylko 2000 ludzi. Hidetada dał się wciągnąć w tę potyczkę i z tego powodu nie wziął udziału w [[Bitwa pod Sekigaharą|bitwybitwie pod Sekigaharą]], co wystawiło klan Tokugawa na poważne niebezpieczeństwo.
 
Z tego powodu Tokugawa Ieyasu chciał stracić Sanadów, ale z powodu wkładu Nobuyukiego we własne zwycięstwo, darował im życie i zamiast tego zesłał do [[Kudoyama|Kudoyamy]] w in [[Prowincja Kii|Prowincjiprowincji Kii]]. Masayuki zmarł tam. Dwanaście lat później, gdy stosunki między klanem Toyotomi i [[szogunat|szogunatem]]en Tokugawów pogorszyły się, Toyotomi zaczęli rekrutować [[ronin|roninów]]ów w przygotowaniu do wojny. Odpowiadając na to wezwanie, Yukimura uciekł z Kudoyamy i dotarł do [[Zamek Ōsaka|zamku Ōsaka]].
 
W czasie zimowego [[Oblężenie Osaki|oblężenia Osaki]], Sanada Yukimura wybudował fortyfikacje we wszystkich słabych punktach położonych naw południowej części zamku. Stamtąd pokonał siły Tokugawy (około 30000 ludzi) dysponując 6000 ludźmiludzi uzbrojonymiuzbrojonych w [[arkebuz|arkebuzy]]y.
 
W następnym roku, podczas letniego oblężenia Osaki, Yukimura postanowił zrezygnować z walki obronnej i bezpośrednio zaatakować siły Tokugawy. Najpierw pokonał 12000 konnych strzelców dowodzonych przez [[Date Masamune]] (który jest uważany za jednego z dwóch najlepszych strategów w kreatywnym i oryginalnym wykorzystaniu konnych strzelców) z pomocą armii 3000 konnych i pieszych. Po porażce armii Date Masamune, elitarna armia z [[Echizen]], licząca 20000-30000 ludzi, nie odważyła się stawić czoła Yukimurze. Podobno przed powrotem do zamku Ōsaka armia Yukimury krzyczała "milion chłopców we wschodniej armii, ani jednego mężczyzny!".
 
Następnego dnia Yukimura bezpośrednio zaatakował armię Tokugawy Ieyasu. Jego szarże były tak gwałtowne, że kilkakrotnie docierał do głównego obozu Ieyasu. Podobno Tokugawa Ieyasu miał się już przygotowywać do popełnienia [[seppuku]], ale jest to najprawdopodobniej wymysł późniejszych pokoleń. Mimo braku wielu źródeł, które mogłyby potwierdzić fakty, podczas letniego oblężenia Osaki w [[1615]] Yukimura miał poprowadzić kilka ataków na główny obóz Tokugawy, używając taktyki ośmiu [[kagemusha]] (sobowtórów) w celu zmylenia wroga. Siła i determinacja tych ataków miała być podobno spowodowana jego osobistą vendettą przeciwko rodowi Tokugawa. Trzykrotnie docierał do obozu, dostatecznie blisko by zobaczyć Ieyasu w odległości kilku metrów, ale nigdy nie udało mu się go zabić. Po zdobyciu zamku Ōsaka przez siły [[szogunat|bakufu]], Tokugawa podobno do śmierci bał się imienia Yukimury. Od tego czasu Yukimura jest uważany za najznakomitszego wojownika ostatnich lat [[Azuchi Momoyama|sengoku jidai]].
 
Ostatecznie siły Yukimury zostały pokonane przez armię Tokugawy, znacznie przewyższająceprzewyższającą je liczebnie. Według ''The Life of Shogun Tokugawa Ieyasu'' A.L. Sadlera, Yukimura był ranny i kompletnie wyczerpany w czasie intensywnej walki z żołnierzami z Echizen, gdy zaatakował go [[Nishio Nizaemon]] z armii Echizen. W tym momencie Yukimura miał oświadczyć: "Jestem Sanada Yukimura, z pewnością godny ciebie przeciwnik, lecz jestem zbyt zmęczony, by dalej walczyć." i pozwolić się zabić. Niektórzy badacze twierdzą jednak, że zmarł z wyczerpania. Jego grób znajduje się z Osace.
 
==Legenda i popularne opisy==