Celownik noktowizyjny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
lit. |
poprawa linków |
||
Linia 5:
Celowniki noktowizyjne zaczęto stosować pod koniec drugiej wojny światowej. W tym czasie celowniki noktowizyjne aktywne wymagające użycia reflektora oświetlającego cel [[podczerwień|światłem podczerwonym]] (o długości fali większej niż 780 nm) (generacja 0).
W [[lata 60. XX wieku|latach 60.]] opracowano urządzenia noktowizyjne mogące pracować dzięki wzmacnianiu światła szczątkowego (może to być światło [[gwiazda|gwiazd]] lub [[księżyc]]a). Elementem aktywnym jest [[wzmacniacz obrazu]], zwykle zbudowany jako [[wzmacniacz kaskadowy]] lub [[wzmacniacz z płytką mikrokanalikową]]. [[Światło]] po przejściu przez taki wzmacniacz, wzmocnione jest kilka tysięcy razy. Obiekty bardziej odbijające światło są bardziej widoczne, a obiekty mniej odbijające są analogicznie mniej widoczne.
Elementem aktywnym w celownikach noktowizyjnych i noktowizorach jest przetwornik optooelektroniczny. Generacje przetwornik optooelektroniczny określają różnice pomiędzy kolejnymi produkowanymi przetwornikami.
| |||